ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 2ο ΜΕΡΟΣ ΞΕΝΑΓΗΣΗΣ

Την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε από τους Άγνωστους Καλλιτέχνες η δεύτερη φάση της περιήγησης στην Αθήνα με άξονα τους «Άθλιους των Αθηνών» του Ιωάννη Κονδυλάκη. Τα σημεία ενδιαφέροντος ήταν ο Λυκαβηττός (Άγιος Ισίδωρος), η πλατεία Καρύτση (Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός), η οδός Κολοκοτρώνη, το προς το Σύνταγμα τμήμα της οδού Σταδίου και ο Εθνικός Κήπος. Συζητήθηκαν οι περιγραφές των τοποθεσιών αυτών από τον Ιωάννη Κονδυλάκη και τα θέματα που έθιγε μέσω αυτών (ο Λυκαβηττός ως καταφύγιο ερωτευμένων, η αγοραπωλησία παιδιών και η ασύδοτη παιδική εκμετάλλευση παρά τις προσπάθειες του «Παρνασσού» μέσω της Σχολής Απόρων Παίδων για έξοδο κάποιων παιδιών από αυτήν την κατάσταση, η βορβορώδης κατάσταση των αθηναϊκών δρόμων, ακόμα κι αυτών που ήταν κεντρικοί, όπως η Κολοκοτρώνη, η ακολασία και η συγκαλυμμένη πορνεία στα διάφορα σικ κέντρα της εποχής όπως το «Βαριετέ Κλουβ» της οδού Σταδίου, η πλατεία Συντάγματος ως χώρος περιπάτου των Αθηναίων αλλά και σκληρή επαγγελματική πιάτσα, ο Βασιλικός τότε Κήπος, χώρος επίδειξης και ερωτοτροπιών). Έγιναν επισημάνσεις για θέματα που αναδείκνυαν οι τοποθεσίες πέρα από τις καταθέσεις του Κονδυλάκη, όπως η γοητευτική αρχιτεκτονική πολυμορφία των δρόμων της Αθήνας, η δολοφονία του Χρήστου Λαδά, υπουργού Δημόσιας Τάξεως την εποχή του Εμφύλιου, οι αρχιτεκτονικοί και εικαστικοί θησαυροί του Αγίου Γεωργίου Καρύτση, το κάψιμο από τον κόσμο φύλλων εντύπων του συγκροτήματος Λαμπράκη κατά τα Ιουλιανά λόγω της επαίσχυντης στάσης του στο θέμα της αποστασίας, η βία και νοθεία που συμπλήρωναν το εκσυγχρονιστικό έργο της διοίκησης του Χαριλάου Τρικούπη, το βίαιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων στο τέλος του 19ου αιώνα, ο ηθικός εκπεσμός της ελληνικής κοινωνίας την ίδια περίοδο, η πολιτιστική παρακμή με περιφρόνηση της παράδοσης και ανάδειξη ως θέσφατου κάθε ξενόφερτης μόδας και άλλα πολύ ενδιαφέροντα. Συμμετείχαν 22 άτομα.

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ «ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ» ΜΕΡΟΣ Β'

«Σήκωσε όσο ψηλά θέλεις τους δρόμους σου, ω πόλη!» έγραφε ο Ρισπέν. «Μια μέρα θα σε διασχίσω πάλι και ο βοσκός που θα βόσκει τα πρόβατά του στη χλόη που από κάτω της θα κοιμούνται τα οικτρά ερείπιά σου δεν θα ξέρει ούτε το όνομά σου να μου πεί!». Ευτυχώς η Αθήνα δεν έχει βρεθεί σ' αυτήν την κατάσταση. Αντίθετα έχει να μας προσφέρει ευδιάκριτα και αλεπάλληλα στρώματα μαρτυριών τρόπου ζωής σε διαδοχικές εποχές που εκτείνονται μέχρι την προϊστορία.
Από την άλλη μεριά, στην ελληνική λογοτεχνία έχουν ενσωματωθεί πληροφορίες που πολλές φορές υπερβαίνουν τις ανάγκες μιας απλής αφήγησης και προσδίδουν σε ό,τι αποκαλούμε αξιοθέατα των Αθηνών διαστάσεις απρόσμενες, ενώ κατατάσσουν στην κατηγορία των αξιοθεάτων τόπους και κτίρια που δεν θα τα κατέτασσε κάποιος με αυστηρά ιστορικά-αρχαιολογικά κριτήρια.
Συνδυάζοντας τις εμπράγματες μαρτυρίες με τις πληροφορίες της λογοτεχνίας, οι Άγνωστοι Καλλιτέχνες επιχείρησαν πριν από μερικούς μήνες την πρώτη προσπάθεια επανοικειοποίησης του χώρου υπό την μορφή της ξενάγησης. Όχημά μας ήταν «Οι άθλιοι των Αθηνών» του Ιωάννη Κονδυλάκη. Στο κάλεσμά μας ανταποκρίθηκαν 30 άτομα, από τα οποία δεν παρουσιάστηκε καμιά διαρροή κατά την τρίωρη ξενάγηση, αντίθετα προστέθηκαν και 2 άτομα κατά τη διαδρομή. Αυτό για μας ήταν μια απρόσμενη επιτυχία.

Επειδή η ξενάγηση δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί (για την ακρίβεια καλύφθηκε μόνο το μισό δρομολόγιο) είχαμε υποσχεθεί να οργανωθεί «σύντομα» η συνέχεια της ξενάγησης που θα κάλυπτε την υπόλοιπη διαδρομή. Έπειτα από αρκετές αναβολές σήμερα την πραγματοποιούμε. Ευχαριστούμε θερμά όσους πρόσφεραν τη βοήθειά τους (και ήταν πολύ σημαντική) μέσα κι έξω από τον κύκλο των Αγνώστων Καλλιτεχνών.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ Β' ΜΕΡΟΥΣ

Λυκαβηττός, Άγιος Ισίδωρος Λόγος περί έρωτος και μια άποψη της πόλης. Ακολουθούμε τις οδούς Σίνα και Εδουάρδου Λω Χρήστου Λαδά, σύλλογος «Παρνασσός» Σε μια εποχή που η παιδική εργασία ήταν στην ημερήσια διάταξη, ο σύλλογος «Παρνασσός» προσπαθούσε μέσω της Σχολής Απόρων Παίδων να βοηθήσει κάποια παιδιά να αποκτήσουν τα φόντα ώστε να ξεφύγουν από την υπερεκμετάλλευση. Οδός Κολοκοτρώνη Βορβορώδεις πάροδοι. Εδώ βρισκόταν και το καφενείον Καλαμιώτη. Οδός Σταδίου Δρόμος επίσημος και την εποχή εκείνη (περίπου 1865). Εδώ βρισκόταν το «Βαριετέ Κλουβ», κέντρο για ξεχωριστές απολαύσεις τότε. Ακολουθούμε τη Βασιλέως Γεωργίου Βασιλικός (τότε) Κήπος Χώρος περιπάτων, επιδείξεων, περιπτύξεων. Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου Ανύπαρκτη τότε. Στη θέση της κυλούσε ο Ιλισός και περίπου στη θέση του ιερού της Αθηνάς Αγροτέρας βρισκόταν η φτωχογειτονιά Βαθρακονήσι. Στύλοι του Ολυμπίου Διός Από τα πιο σημαντικά σημεία κοινωνικής ζωής της τοτινής Αθήνας, όπου δέσποζαν το «Καφενείον των Κυνηγών» και το «Θέατρον Ολυμπίων». Λεωφόρος Όλγας Εδώ οι κήποι Χατζηδημητρίου, πιο σικ σημείο κοινωνικής ζωής. Ακολουθούμε τη λεωφόρο Αμαλίας και τη Γεωργίου Σουρή Οδός Νίκης Περιοχή με φτωχογειτονιές. Απόλλωνος / Αγ. Φιλοθέης Περιοχή του υποπρολεταριάτου των Αθηνών. Περνάμε την πλατεία Μητροπόλεως και την οδό Μητροπόλεως. Πλατεία Δημοπρατηρίου Συναλλαγές κάθε είδους, χαρτοπαικτικές λέσχες και ύποπτες διασκεδάσεις. Εδώ και το Μεγάλο Τζαμί. Αιόλου / Ερμού Δρόμοι μόστρας την ημέρα, καταφύγια αστέγων που έμεναν σε χαρτοκιβώτια τη νύχτα. Αγία Ειρήνη Στέκι των Αθηναίων λούστρων μαζί με το Σύνταγμα. Περιοχή με πολλά καφενεία (εδώ και η «Ωραία Ελλάς»), σημείο επαφής του καθώς πρέπει κόσμου με τους λαθρόβιους. Μέσω Αθηναΐδος και Κολοκοτρώνη βγίνουμε στη Λέκκα Εργατικός δρόμος: τσαγκαράδικα, χαλκωματζίδικα, τενεκετζίδικα. Πλατεία Συντάγματος Τέλος ξενάγησης.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ

ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ
Το συγκρότημα Λαμπράκη, δεν θέλει να μας αφήσει να ξεχάσουμε το ποιόν του. Έχει δώσει βέβαια εξετάσεις επανειλημμένα [Το «Ελεύθερον Βήμα», η μόνη ελληνική εφημερίδα που δεν διέκοψε την κυκλοφορία της όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα, «Τα Νέα» (ή «Το Βήμα»; Μπορεί να με απατά η μνήμη μου, αλλά σίγουρα η μία από τις δύο) η μόνη ελληνική εφημερίδα που κάηκε από εξαγριωμένο πλήθος λόγω των αισχών που έγραφε και της προσπάθειας να παρουσιαστεί το άσπρο μαύρο κατά τη διάρκεια των Ιουλιανών το 1965] αλλά ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, το χούι του δεν το αλλάζει. Θαυμάστε λοιπόν το τελευταίο... χτύπημα. Εξαίσιο δείγμα δημοσιογραφικής δεοντολογίας στο «Βήμα» 11 Δεκεμβρίου 2009: «Χθες το αρχηγείο της Αστυνομίας διέταξε διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σχετικά με δημοσιευθείσες φωτογραφίες που απεικονίζουν αστυνομικούς κατά το τριήμερο των κινητοποιήσεων από 4-7 Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας, να προβαίνουν σε πράξεις οι οποίες χρήζουν διερεύνησης ως προς τη νομιμότητά τους». ΠΟΙΕΣ ήταν αυτές οι πράξεις που -έστω- διερευνούνται, δημοσιογραφάρες μου; Πουλούσαν κόκα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων ή εξέδιδαν πόρνες; Κι αυτές πράξεις που «χρήζουν διερεύνησης ως προς τη νομιμότητά τους» είναι. Αλλά εδώ κάνουμε ψιλοκομμένο τουμπεκί ή μάλλον τυπώνουμε αυτούσια τα δελτία τύπου της αστυνομίας. Μη χάσει η Βενετιά βελόνι! Έτσι, για να διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά τι σημαίνει ενημέρωση από τα ΜΜΕ της άρχουσας τάξης. Όσο για την ιδιαίτερα ευαίσθητη (και καλά) σε θέματα δεοντολογίας ΕΣΗΕΑ, σε τέτοιες περιπτώσεις καταπίνει τη γλώσσα της. Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Για να μην ξεχνιόμαστε...
Η... ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ
Ο έχων βλέμμα και συμπεριφορά ψυχοπαθούς υπουργός μας επί της Τάξεως, ανάμεσα στα άλλα νόστιμα που είπε για να δικαιολογήσει τα ολοκληρωτικού τύπου μέτρα που έλαβε για να αντιμετωπιστούν (;) οι διαδηλώσεις για το κλείσιμο ενός χρόνου από τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, πέταξε και το αμίμητο ότι οι διαδηλωτές ετοίμαζαν μια «νύχτα των κρυστάλλων». Όχι ότι δεν θεωρούσαμε τον υπουργό μας (εκτός από ψυχοπαθή βέβαια) αμόρφωτο, γλίτσα και ξύλο απελέκητο. Αλλά τόσο; Για να πάρουμε μια ιδέα ας δούμε μερικά στοιχεία από τη Νύχτα των Κρυστάλλων που έλαβε χώρα στις 9 προς 10 Νοεμβρίου του 1938 με ευθύνη των ναζιστών και θύματα τους εβραίους. Λοιπόν, 100 εβραίοι δολοφονήθηκαν και περίπου 7.500 μαγαζιά που ανήκαν σε εβραίους έγιναν γυαλιά καρφιά. Όπως είχε γράψει η Ίνγκεμποργκ Γκολντστάιν (μαθήτρια τότε και αρίας φυλής) στο ημερολόγιό της: «Ένας εβραίος είχε κρυφτεί σε μια ντουλάπα, τον πέταξαν μαζί με την ντουλάπα από τον τρίτο όροφο και τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου». Ώστε αυτά περίμενε ο υπουργός μας; Τους Μεσολογγίτες (ας πούμε) να τον εκπαραθυρώνουν από τον όροφο που βρίσκεται το γραφείο του και κάτω να τον περιμένουν οι χιλιάδες (!) επαγγελματίες που τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις τους είχαν καταστραφεί ολοσχερώς για να του δώσουν τη χαριστική βολή επειδή τους άφησε απροστάτευτους; Είχε μιλήσει ο έρμος ο Καστοριάδης για την άνοδο της ασημαντότητας, αλλά τόση ασημαντότητα; Ίσως είχαν δίκιο οι χιουμορίστες που σε ανύποπτο χρόνο τον είχαν επικηρύξει έναντι 6 ευρώ (αν θυμάμαι καλά) με τη διευκρίνιση: «Αξίζει λιγότερα, αλλά είμαστε γενναιόδωροι». Προσυπογράφω!
ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑ...
Όμως τα χτυπήματα ευφυΐας του υπουργού μας συνεχίζονται. Σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής» (Κυριακή 13 Δεκεμβρίου) αναφέρεται ότι πηγές από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δηλώνουν πως οι αστυνομικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από το κέντρο της Αθήνας διότι έτσι -λέει- δίνεται η εικόνα στρατοκρατούμενης πόλης! Τι μας λες ρε Μιχαλάκη! Συμβαίνουν τέτοια πράγματα στη δημοκρατία μας; Αν είναι δυνατόν! Μπράβο σου πάντως που το κατάλαβες! Υποθέτω πως αυτό οφείλεται στο δόγμα του αείμνηστου (σκατά στον λάκκο του) Ανδρέα Παπανδρέου: «Είμαστε μαρξιστές και όχι λενινιστές, σταλινικοί, τροτσκιστές, μαοϊκοί, αναρχικοί».
Ο ΝΕΑΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥΡΟ
Πάντως Μιχαλάκη, επειδή είσαι μαρξισταράς, θα σου υπενθυμίσω κάτι. Ο Ένγκελς σ' ένα βιβλίο του που επιγράφεται «Η εξέλιξη του σοσιαλισμού, από την ουτοπία στην επιστήμη» (θα το γνωρίζεις ασφαλώς) δίνει μια χαριτωμένη εικόνα της αστικής τάξης όταν εμπνέεται ακόμη από οράματα του τύπου «Ελευθερία - Ισότης - Αδελφότης». Την παρουσιάζει σαν έναν αυθάδη νεαρό που καπνίζει το πούρο του στην κουπαστή ενός πλοίου όσο βρίσκεται στο λιμάνι και φυσάει τον καπνό στα πρόσωπα των άλλων επιβατών. Όταν όμως ξεκινάει το πλοίο και έξω από το λιμάνι συναντά τα φουρτουνιασμένα κύματα, ο αυθάδης νεαρός φτύνει με αηδία το πούρο και τρέχει έντρομος στην καμπίνα για να ξερνάει χωρίς να τον βλέπουν οι άλλοι. Σκέψου το Μιχαλάκη. Έχουμε φουρτούνες! Κοινωνικές, εννοώ...
CANT IS STRONGER THAN CUNT
Έχει μπαγιατέψει λίγο, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην πούμε δυο κουβέντες για τον απίστευτο πουριτανισμό της Αριστεράς, έτσι όπως αναδύεται μέσα από την υπόθεση Μπερλουσκόνι. Το ότι ο καβαλιέρε έχει ευρωπουλάκια είναι γνωστό τοις πάσι. Το ότι είναι ασήμαντος δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να το καταλάβει κανείς. Το ότι πιστεύει -όπως και κάθε ασήμαντος- πως ο χρόνος του είναι πολύτιμος, ε, εντάξει, σιγά την ανακάλυψη. Το ότι θα έκανε ό,τι κάνει κάθε ασήμαντος που έχει ευρωπουλάκια και νομίζει πως είναι κάποιος, δηλαδή να καταφύγει στις πόρνες για να ικανοποιήσει κάποιες φαντασιώσεις του, πάλι δεν κάνει εντύπωση. Τελικά τι μένει από την υπόθεση Μπερλουσκόνι που να την ξεχωρίζει από εκατομμύρια άλλες (δυστυχισμένες) ιστορίες που διαδραματίζονται καθημερινά στη γη; Τίποτα, εκτός από τον πουριτανισμό της Αριστεράς που ευθυγραμμισμένη με το Βατικανό έθετε ζητήματα ηθικής τάξεως με ολίγην περί δημοσίου αξιώματος προς το οποίο δεν συνάδουν τα καμώματα του καβαλιέρε. Γιατί; Μήπως επειδή ο κατέχων δημόσιο αξίωμα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα στον ταλαίπωρο (και απαθή και εκφυλισμένο) λαουτζίκο; Και προς ποια κατεύθυνση; Στην τήρηση των προσχημάτων της αστικής ηθικής; Άλλο ένα σκαλοπάτι στην αποδοχή και υποστήριξη του πλαισίου ζωής που θέτει η άρχουσα τάξη και οι εκπρόσωποί της από ένα γρανάζι του συστήματος που θέλει να λέγεται Αριστερά. Τα ζήσαμε κι εδώ με τις παλικαριές του (σκατά στον λάκκο του) Ανδρέα Παπανδρέου και τη στάση των δικών μας (λέμε τώρα) αριστερών. Τι θλίψη! Να είμαστε υποχρεωμένοι να αφιερώσουμε σε όλους αυτούς μια ατάκα από το 1820 (!). Αλλά ας είναι, ο λόρδος Βύρωνας, πολύ πιο προοδευτικός από τους τωρινούς αριστερούς είχε πει, καυτηριάζοντας τη σεμνοτυφία που άρχιζε να αναδύεται ως προάγγελος της βικτοριανής εποχής στη Βρετανία: Cant is stronger than cunt. Αφιερωμένο εξαιρετικά!
(Για τους μη γνωρίζοντες αγγλικά, cant σημαίνει ένα σωρό πράγματα, από τραύλισμα μέχρι υποκρισία και δηλώνει κάθε κατάσταση που κάποιος άλλα λέει κι άλλα εννοεί. Επίσης το cunt, εκτός από μουνί σημαίνει και γαμήσι. Δηλαδή, σύμφωνα με τον λόρδο, η ψευτοσεμνοτυφία είναι πιο δυνατή από το γαμήσι. Πού να φανταζόταν ο δύστυχος ο Βύρων ότι θα παρέμενε ισχυρότερη 189 (!) χρόνια μετά και με αριστερά δεκανίκια μάλιστα!)
ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΥΤΙΔΑΝΟΙ
Τα αίσχη όμως δεν συμβαίνουν μόνο στους «ούνα φάτσα ούνα ράτσα» γείτονες. Μια ασήμαντη εφημερίδα με πολλές πωλήσεις (ή του ελεεινού Τριανταφυλλόπουλου ή του ελεεινού Αναστασιάδη, θα σας γελάσω) έστησε φάμπρικα αναδημοσίευσης γυμνών φωτωγραφιών της Άντζελας Γκερέκου και της Αφροδίτης Αλ Σαλέχ, προφανώς επειδή απέκτησαν δημόσια αξιώματα στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Αν και προσωπικά πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ξεφτίλισμα και των δύο αυτών γυναικών είναι ακριβώς τα δημόσια αξιώματα που ανέλαβαν, δεν μπορώ να μην αισθανθώ την ανάγκη να φτύσω τους χίλιες φορές πιο ξεφτίλες που σκέφτηκαν αυτόν τον τρόπο να αυξήσουν τις πωλήσεις του κουρελόχαρτού τους. Και η ΕΣΗΕΑ; Τι κάνει η ευαίσθητη (και καλά) σε θέματα δεοντολογίας ΕΣΗΕΑ; Ναι, ξέρω, δεν είναι ικανή ούτε να συγκροτήσει σε σώμα το διοικητικό συμβούλιό της. Αλλά αυτό, υποτίθεται, (δηλαδή η διαγραφή των ελεεινών εννοώ, όπως και μια σειρά άλλα θέματα) θα μπορούσε να ρυθμιστεί με δια-παραταξιακή συμφωνία, χωρίς να συγκροτηθεί σε σώμα το διοικητικό συμβούλιο. Εκτός κι αν για τους θεματοφύλακες της δεοντολογίας μετρούν περισσότερο τα κολλητηλίκια με τύπους σαν τον Μάκη και σαν τον Θέμο.
damadipica

ΤΙ ΕΙΔΕ Ο ΤΗΛΕΘΕΑΤΗΣ;

Έρευνα-ανάλυση για το τι είδε ο τηλεθεατής μέσα από την αστυνομική εκδοχή των γεγονότων του 2ημέρου. Με νούμερα και πίνακες!!αξίζει μια ματιά

http://indy.gr/other-press/ereyna-analysi-gia-to-ti-eide-o-tiletheats-toy-2imeroy

Οι τρομοκράτες με τις Άμστελ

Μετά από την εισβολή των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας στο Στέκι Ρεσάλτο, που αποτελεί κοινωνικό χώρο-καφενείο νεολαίας στο Κερατσίνι (χωρίς την παρουσία εισαγγελέα, ενώ ο χώρος είναι ιδιωτικός και νοικιασμένος) και τη σύλληψη 22 νεαρών συμπολιτών μας, ακολούθησε ένα πρωτοφανές πανηγύρι καραγκιοζοειδούς ψευτιάς και παραπληροφόρησης από τους γνωστούς πολιτικούς, αστυνομικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους.
Ξαφνικά, ένας υπολογιστής, ένα σφυρί, ένα δοχείο με καύσιμο για σόμπα kerosun, κάμποσα άδεια μπουκάλια μπύρας ή μερικά ξύλα, αποτελούν απόδειξη ότι οι κάτοχοί τους έφτιαξαν τρομοκρατική συμμορία και πρόκειται να κατασκευάσουν εκρηκτικούς μηχανισμούς!
Οι 22 νεαροί συλληφθέντες, αφού κρατήθηκαν και ανακρίθηκαν επί 3ήμερο (άλλωστε ο σκοπός της εφόδου ήταν να μη συμμετάσχουν στις ημέρες μνήμης για τον αλέξη γρηγορόπουλο), αφέθηκαν ελεύθεροι φορτωμένοι -για τα μάτια του κόσμου- με κακουργήματα και με την υποχρέωση να καταβάλουν συνολικά εγγύηση 52.000 ευρώ!
Βαρύ το τίμημα του πίνειν μπύρες με θέρμανση...
Όπως ήταν αναμενόμενο, έχει ξεκινήσει χοντρός χαβαλές εις βάρος της υπουργάρας "προστασίας" του πολίτη Χρυσοχοίδη και της τρομοκρατοποίησης κάθε προσπάθειας κοινωνικής και πολιτικής συνεύρεσης ατόμων, όπως ακριβώς στη χούντα...
ΚΡΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΕΛΕΗΤΑ! 
Η μέρα που θα μπουν στα σπίτια μας δεν είναι τόσο μακρυά όσο νομίζουμε!
σ' αυτό το μπλογκ που τιτλοφορείται "γιαφκα της λουλούς" μας καλούνε να βγάλουμε τον τρομοκράτη από το σπίτι μας
http://giafkamas.blogspot.com/
και μια πρωτότυπη ανάληψη ευθύνης από τον κοινωνικό χώρο "Στρούγκα" στη Νέα Φιλαδέλφεια. copy paste απο http://katalipsinf.blogspot.com
ANAΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
Η εισβολή της αστυνομίας στον κοινωνικό χώρο "ΡΕΣΑΛΤΟ" στο Κερατσίνι το βράδυ του περασμένου Σαββάτου 5/11 και η σύλληψη της τρομοκρατικής συμμορίας των 22 νεαρών θαμώνων του, μας έβαλε σε μαύρες σκέψεις... 
Αμέσως πήγαμε στην κατάληψη της "Στρούγκας" στη Νέα Φιλαδέλφεια, για να διαπιστώσουμε με φρίκη πως αυτό που υποψιαζόμασταν έχει ήδη συμβεί:
-Καταλαμβάνοντας έναν δημοτικό χώρο που η χρόνια αδιαφορία των δημοτικών αρχών είχε μετατρέψει σε σκουπιδότοπο...
-Προσπαθώντας να τον καθαρίσουμε και να τον μετατρέψουμε σε ελεύθερο κοινωνικό χώρο νεολαίας που η περιοχή μας στερείται εδώ και χρόνια...
-Προσπαθώντας να φέρουμε σε διάλογο και επαφή τους γείτονές μας για όσα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα καλύπτονται από την εκκωφαντική σιγή των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης και των πολιτικών ηγεσιών...
...Μετατραπήκαμε κι εμείς χωρίς καν να το καταλάβουμε σε μιά αιμοσταγή τρομοκρατική συμμορία επίδοξων φονιάδων κι εμπρηστών!Τα ευρήματα στην κατάληψη της "ΣΤΡΟΥΓΚΑΣ" στην οδό Δεκελείας 116 στη Νέα Φιλαδέλφεια (η διεύθυνση προς διευκόλυνση των διωκτικών αρχών και για να μη χάσει πάλι το δρόμο ο εισαγγελέας) δυστυχώς είναι πανομοιότυπα με αυτά που βρέθηκαν στο "ΡΕΣΑΛΤΟ"!
Αποδεχόμενοι με συντριβή την ενοχή μας για τα ίδια κακουργήματα για τα οποία διώκεται η αδίστακτη συμμορία του κοινωνικού χώρου "ΡΕΣΑΛΤΟ", παραθέτουμε φωτογραφικά ντοκουμέντα από τα ευρήματα στον κοινωνικό χώρο της "ΣΤΡΟΥΓΚΑΣ", όπως και τις κακουργηματικές πράξεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν:
Αν θέλαμε να κάνουμε γιάφκες στις γειτονιές μας κύριε Χρυσοχοίδη, δεν θα βάζαμε ταμπέλα απ' έξω... 
ΜΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ... ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΤΕ;
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας

ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗΔΕΣ


ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

file:///Users/macuser/Desktop/Δ%20πέφτουν%20με%20παπιά%20πάνω%20στο%20κόσμο.wmv

απο τα τρικυκλα στα παπακια της δ



δεν εχει αλλαξει τιποτα σε αυτο τον τοπο απλως τους αγωνιστες τους παταει η Δ

Ονειρευονται σιγη νεκροταφειου

Η αστυνομια εγκαινιασε τις εκδηλωσεις τιμης για τον αλεξανδρο με εισβολη στο στεκι ρεσαλτο στη νικαια, με εισβολη στο δημαρχειο της Νικαιας, εκατονταδες προσαγωγες, συλληψεις, καταπατηση ασυλου στο αριστοτελειο, καταληψη του κεντρου της αθηνας απο τα ματ και επεται συνεχεια. Πολιτικοι, εκδοτες και αστυνομια ονειρευονται σιγη νεκροταφειου και την ονομαζουν δημοκρατια. Η υποκρισια περισσευει με αρλουμπες περι βιας και καταστροφων και ειρηνικης διαμαρτυριας και δακρυα για το μικρο αλεξανδρο. Βια ειναι η δολοφονια του αλεξανδρου, καταστροφη ειναι οι ιδιοι για την κοινωνια και το αποδεικνυουν χρονια τωρα. Μας ονειρευονται φιμωμενους, δεμενους χειροποδαρα σε καθε γωνια και κλουβα, καθε δρομος και μια καμερα παρακολουθησης και στον καναπε τρομοκρατημενους σε ανοιχτη συνδεση με το μεγαλο καναλι. Υποκριτες οσο και να ξορκιζετε το φαντασμα του δεκεμβρη τα ονειρα σας δεν θα βγουν αληθινα. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ 

6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009


file:///Users/macuser/Desktop/285934-alexis1.jpg_%5BdF1943%5D.jpg

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

πορείας διαμαρτυρίας την ημέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξη, την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου στη 1:30 μμ στα Προπύλαια

νεα ηθη προστασιας του πολιτη

η ομαδα δ εισβαλει στο παρκο ναυαρινου και ακινητοποιει νεολαιο που εκανε το λαθος να βρισκετε στην περιοχη .Μετα τη σχετικη περιποιηση τον σερνουν απο ζωοδοχου πηγης μεσω παρκου μεχρι χαριλαου τρικουπη για να τον συλλαβουν με κατηγοριες οπως αντισταση κατα της αρχης κα και να παραπεμπεται τριτη με κακουργηματα .

μια αφισα εναντια στο ρατσισμο

ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ

                                                                         Παντεπόπτη   Ουρανέ,  τι  κόσμος  είναι  τούτος!      Ριχάρδος  Γ΄,  Σαίξπηρ

Μήπως είστε γοητευτικοί αφηγητές ή συγγραφείς ή γλωσσολόγοι ή φιλόλογοι; «Τα λόγια σκοτώνουν όπως και οι σφαίρες, αν είναι εύστοχα», λένε. Συμφωνείτε; Πιστεύετε πως η Τέχνη του  Λόγου είναι η πρώτη από τις Καλές Τέχνες; Ελάτε να εξορύξουμετα πολύτιμα μέταλλα που βρίσκονται κρυμμέναστα βαθύτερα στρώματα του λόγου για να κατακτήσουμε το προσιδιάζον ύφoς, τη μοναδική κατοχή αγαθού που επιτρέπεται να διατηρούμε και οφείλουμε διαρκώς να εκλεπτύνουμε.

Μήπως είστε μουσικός, που, ενώ το κεφάλι σας είναι γεμάτο μουσικές ιδέες και τα δάχτυλά σας αδημονούν να δοκιμάσουν πρωτάκουστες μουσικές φόρμες, έχετε ισχυρές ενστάσεις, τόσο για το μουσικό κατεστημένο όσο και για την απρόσωπη διαχείριση της μουσικής στο Διαδίκτυο; Ίσως μπορέσετε, μαζί μας, να αναδειχθείτε σε Ιδανικό Συνθέτη της Εξέγερσης.                                                       

Μήπως είστε dj, τραγουδίστριατραγουδιστής, μπάσος  μέτζο  ή  υψίφωνος,  ηχολήπτης  ή μηχανικός ήχου; Μπορούμε να σας  διαθέσουμε τα studio που επιθυμείτε, και, βέβαια εμείς θα είμαστε οι πρώτοι σας ακροατές. 

Μήπως είστε sui generis γεωγράφος, που νομίζει πως ο Σύγχρονος Διαδικτυακός Κόσμος παραμένειακόμα μια Άγνωστος Νήσος, που μπορεί να ανακαλυφθεί ξανά, από την αρχή, και,επομένως, να επανα-οικειοποιοιθεί, όπως ακριβώς ένα μικρό νησί στις διακοπές, το διαμέρισμαμιας πολυκατοικίας, ή, ακόμα καλύτερα, το διαμέρισμα μιας πόλεως, πχ της Πόλεως των Εξαρχείων; Θέλετε να δοκιμάσετε τις ιδέες σας μαζί μας; 

Μήπως είστε μαθηματικός, τοπολόγος ή  γεωμέτρης, που θεωρε, π.χ,  πως το Θεώρημα του Gedel κατέχει ανεξερεύνητεςακόμη δυνατότητες; Μήπως έχετε παράτολμες θεωρητικές ιδέες που ακόμα δεν βρήκαν την κατάλληλη διατύπωσή τους γιατί δεν χωρούν σε κανένα από τα υπάρχοντα σχήματα; Σίγουρα μπορούμε να αρχίσουμε αμέσως τη συνεργασία μας.

Μήπως είστε γραφίστριαγραφίστας, που η εικονοποιία των αναρτημένωναφισών στους τοίχους των δρόμων πληγώνει την αισθητική σας; Που δεν θεωρείτεπώς η επανάσταση του David Carson είναι η τελευταία επανάσταση της Γραφιστικής Τέχνης; Που είστε βέβαιηβέβαιος πως υπάρχουν ακόμα ανεξάντλητα πεδία πειραματισμού και ανακαλύψεων, γραφιστικά πεδία που μπορούν να οδηγήσουν σε ένα αυθεντικό στυλ, που θα είναι και δικό σας; Θέλετε να συνεργαστούμε, με υψηλές, φυσικά αμοιβαίες, απαιτήσεις;

Είστε σεναριογράφοι, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, σκηνοθέτες, φροντιστές  ή  φωτιστές  του θεάτρου και του κινηματογράφου; Ελάτε να μας συναντήσετε. Ελάτε να ανακαλύψουμε τις αρχετυπικές τελετουργίες που ενοποιούν το βίωμα και την αναπαράστασή του, το λόγο και την εκφορά του, τα πρόσωπα και τις κοινότητές τους.  

Είστε επαγγελματίες χάκερ, επαγγελματίες σέρφερ, επαγγελματίες νυχτερινοί επισκέπτες του διαδικτύου, που - επί τέλους! - βαρεθήκατε την  α-σχήμια  του;

Είστε σχεδιάστριεςσχεδιαστές, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, ζωγράφοι, γλύπτες, σχεδιαστές  επίπλων, μαραγκοί, ελαιοχρωματιστέ, χτίστες που πιστεύετε πως κάτω από την κρούστα της συνήθειας και της ανάγκης υπάρχει μια άλλη πόλις που η πρώτη της ύλη είναι το πάθος και η μέριμνα, η λογική και η ευαισθησία, ο πόθος, ο  αυθεντικός  μόχθος, ο αυθεντικός πόνος και ο αυθεντικός θάνατος;                                                 .

Είστε τυπογράφοι, υπάλληλοι βιβλιοπωλείων, μοδίστρες, κομμώτριες, καθαρίστριες, πωλητές και πωλήτριες,διδάσκαλοι και υπάλληλοι, μαθητευόμενοι διαφημιστές και ασκούμενοι δικηγόροι, μαθήτριες και μαθητές, είστε  άνθρωποι που τα φέρνετε πολύ δύσκολα πέρα; Γίνετε οι χορηγοί μας!! 

Ας μην αργοπορούμε!!  Και ας χτίσουμε από την αρχή, και τα θεμέλια και το εποικοδόμημα μιας Άλλης Κοινότητας, που δεν θα μας επιβάλλει μια ζωή ούτε κατώτερη  από τις δυνατότητές μας και ούτε μακριά από τις κλίσεις και τις επιθυμίες μας.          2ο 1ο ο9

Τα κείμενα που ακολουθούν είναι Λόγος εν εξελίξει...

ΤΕΧΝΗ + ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ + ΤΕΧΝΗ

1. Είμαστε  ένα  από τα  κύματα  της  αγριεμένης  θάλασσας  του  Δεκέμβρη.  

2. Διαφέρουμε  από  όλες  τις  άλλες  συλλογικότητες, αν  και  έχουμε  μαζί  τους  επιλεκτικά κοινές  δράσεις, γιατί   φρονούμε  πως   το  ξεπέρασμα  της  υπάρχουσας  κοινωνίας   ταυτίζεται  με  το  ξεπέρασμα  της  υπάρχουσας  Τέχνης . Και  το  αντίστροφο.  Η  συγκρότηση  μιας  Άλλης  Κοινωνίας   συνυφασμένης  με  μια Άλλη  Τέχνη  είναι  ο  ιστός  που  συνέχει  όλες  μας τις  πράξεις.

3. Με  έκπληξη  και  απορία  διαπιστώνουμε  το  προφανές:  η ριζική  αλλαγή  της  κοινωνίας  και  η  ριζική  αλλαγή  της  τέχνης  προϋποθέτουν  και  απαιτούν τον  ριζικό  επανασχηματισμό  της  προσωπικής  μας  ύπαρξης. Μετασχηματισμός  που είναι  μέσο  και  σκοπός ταυτόχρονα  των πράξεών  μας. Το  εγχείρημά  μας  απαιτεί  τον  επίπονο και  διαρκή επανακαθορισμό  των  ηθικών, θυμικών  και  λογικών  καταβολών τού  είναι  μας,  ακόμα περισσότερο  την  ψυχολογική / ψυχαναλυτική /επαναδιαπραγμάτευση  τού  ασυνείδητού  μας.  Η  αγνόηση  αυτού   του   όρου  αποδείχθηκε, περισσότερο  από  κάθε  άλλο  αίτιο,  ο  Δούρειος  Ίππος  της   ήττας των  επαναστάσεων  του  19ου  και  του   2οου αιώνα.  

4. Ο τρίτος  στύλος  ορισμού  της  συλλογικότητάς  μας  είναι  η προσχώρηση  στο σύγχρονο κίνημα  που  επεξεργάζεται  μια  Άλλη, ριζική  σχέση με την  Γενεσιουργό  Φύσι.

5. Η  εξόρυξη της  θεωρίας  της  συλλογικότητάς  μας  κρύβεται  στην  ίδια  της  την   πρακτική. Και  το  αντίθετο. Τόσο  οι   προσχεδιασμένες  πράξεις  μας   όσο  και  η  μη  διαχωρισμένη  θεωρία  που  τις  παράγει,  είναι  αποτέλεσμα αδιαχώριστης   κοινωνικής  και  πολιτικής  συνειδητοποίησης   και  αντίστασης,  αφενός,  και  καλλιτεχνικής  έκφρασης,  αφετέρου. Και  είναι  δύο  οι  τρόποι  που  χαρακτηρίζουν  τα  έργα  μας: είτε  σχηματίζονται    ανασυρόμενα   μέσω  εκτροπής - οικειοποίησης /αντιστροφής / επανάχρησης / πειράγματος / από  το   Αχανές  Μουσείο  της  Ιστορικής  Τέχνης,  είτε  είναι  πρωτότυπα  και  καινοφανή.

6. Η  συλλογικότητά   μας  δεν  είναι  παρά  ένα  μικρό  κύμα  στον  Ωκεανό  της  Διεθνούς  Εξέγερσης.   Αναπνέει  και  αναπτύσσεται  μόνο  με  το  οξυγόνο   της  άμεσης  δημοκρατίας, της  αιρετότητας   και  της  ανακλητότητας   των  εκπροσώπων  της  και  των  αποφάσεων  των  συνελεύσεών  της. Το  παράδειγμα  της  αρχαίας  αθηναϊκής  δημοκρατίας, τόσο  της  υπαρξιακής /κοινωνικής /καλλιτεχνικής  της  συγκρότησης    όσο  και του  ριζικού  φαντασιακού  της  παραμένει για μας σταθερή  πηγή  τροφοδότησης  σκέψεων  και  ιδεών.  Η   σοφία  της  Ανατολής  είναι  η συμπληρωματική   εκδοχή  του  αρχαιοελληνικού  τρόπου. Στο μυθιστόρημα  της   μαύρης  νύχτας  της  απονεκρωμένης  καταναλωτικήςθεαματικής  κοινωνίας,  παραμένει  για  μας  ακέραιη  η δύναμη  της  εξέγερσης  του  1848  και  η  γιορτή   της   Κομμούνας  του Παρισιού  του  1871.  Τις  σημαίες  που  κρατούσαν    οι  ναύτες  της  Κρονστάνδης,  τα εργατικά  συμβούλια  των  Ισπανών  αναρχικών,  οι  Ούγγροι  επαναστάτες  και  οι εργάτες  της  Αλληλεγγύης,  αναρριπίζουν  οι  ίδιοι  άνεμοι  που   ανέμιζαν   τα  λάβαρα  των  Ζιγκακούρεν.  Και  του  Μάη  του  ’68. Μαζί  με  τους  θορυβώδεις  ντανταϊστές, τους  λυρικούς  σουρεαλιστές, τους  ψυχρούς  λετριστές  και  την  άτεγκτη  Internationale  Situationiste,  παραμένουν  ακέραιοι  και  εναργείς  ανάμεσα  στις  γραμμές  των   βιβλίων  της  Ιστορίας  οι  ανώνυμοι εξεγερμένοι.  Είμαστε   Μέλη  της  Ανίκητης  Εκδοχής  της  Ομορφιάς  που  Έρχεται, γιατί  όλα  πρέπει  να  εφευρεθούν  από  την  αρχή.

7. Αν  και  ελάχιστοι  μήνες  έχουν  περάσει  από  την  Εξέγερση  του  Δεκέμβρη, τότε  που  το  πρόταγμα  μιας   ΆλληςΤέχνηςΆλληςΖωής   συνειδητά  και  ελεύθερα από  εμάς   επιλέχθηκε,  καμιά  υποψία  κρατικής  καταστολής   ή  υποκειμενικής   παραίτησης  δεν   φαίνεται  ικανή  να  αναχαιτίσει  την  Ωκεάνια  ορμή του                                                                                                                                                           ΕΜΜΑΝ     2o 1ο ο9

ΟΙ   ΑΝΘΡΩΠΟΙ    ΚΑΙ     Η     ΣΚΙΑ    ΤΟΥΣ

Κάθε  χαρακτήρας  εχει  μια  σκοτεινή  και  μια  φωτεινή, μια  κακή  και  μια  καλή  πλευρά.  Εάν  δεν  γνωρίζεις  και  τις  δύο  πλευρές  των  χαρακτήρων  σου  παραμένεις   στην  επιφάνεια. Η  σκιά ( the  shadow)  μιας  προσωπικότητας  εκφράζει  την  άλλη πλευρά: Εάν  πρόκειται  για  έναν  θετικό χαρακτήρα, η  σκιά  είναι  η  σκοτεινή  πλευρά  του, εάν  πρόκειται  για  έναν  σκοτεινό,  η  σκιά  είναι  η  θετική  πλευρά  του. Σε κάθε  περίπτωση  η  σκιά  είναι  ο  αχώριστος  σύντροφος  κάθε  χαρακτήρα

ΣΕΝΑΡΙΟ, η τεχνη της επινοησης  της  αφηγησης  στον  Κινηματογραφο, Χριστίνα Kallas - Καλογεροπούλου

Η  εικαστική  απόδοση  της  σκιάς  είναι μία  ιδιάζουσα πράξη  αποτύπωσης,  στοχασμού  και  συνειδητοποίησης. Είναι  ένα παιχνίδι που μπορεί να γίνει είτε  από  αυτούς  που  δεν   έχουν  καθόλου  ή  έχουν μικρή  σχέση  με  τη  ζωγραφική  είτε  από  έμπειρους  ζωγράφους, είτε- ίσως  το  καλύτερο - από  τον  συνδυασμό  τους.

 Η  σκιά ενός  ανθρώπου  είναι  το  δισδιάστατο  αποτύπωμα  της  μορφής τού  περιγράμματός  του. Επι  πλέον,  μπορεί  να  περικλείσει  στοιχεία  από  τη  βαθύτερη  υπόσταση   της  προσωπικότητάς  του.  Επειδή  είναι  ένα ουδέτερο  σχήμα, είναι  απρόσωπη, ανώνυμη, κοινότυπη. Πάνω σε αυτήν την διττότητα  μπορούμε,  με εικαστικό τρόπο, να  προσεγγίσουμε, τόσο  την έννοια   του ίδιου, του δικού  μας, όσο  και  του  άλλου, του  ξένου, του   διαφορετικού. Αυτό  το σχήμα, που  είναι  χωρίς  φύλο,  θα  μπορούσε  να  είσαι   εσύ, εγώ  αλλά  και, μεταφορικά,  οι φόβοι, οι  κρυφές επιθυμίες  μας, το  αναπόδραστο  παρελθόν  που  δραπετεύει, το  μέλλον  που  αργεί  να  έλθει.

 Η  άυλη   σκιά, αυτό  το  διάφανο  σαρίκι  που  δεν   εγκαταλείπει  ποτέ  το  φτωχό  μας  σαρκίο, τι  χρώμα  έχει;       Γκρί;  Μαύρο;  Κανένα, αφού  οι  σκιές  παίρνουν  το χρώμα  της  επιφάνειας  πάνω  στην  οποία  σχηματίζονται;     Κατά  παράδοξο  τρόπο, η  σκιά  δημιουργείται  από το  φώς :  είναι  το  ταυτό-χωρο  και  ταυτό-χρονο  συμπλήρωμά  του, γιατί  η  σκιά  σχηματίζεται  καθώς  οι  ευθύγραμμες  αχτίνες που  ξεκινούν  από  την  φωτεινή  πηγή  συναντούν  κάποιο  σώμα   και  απορροφώνται  από  την  αναγλυφότητά  του.  

Στη  Δύση, η  εκτεταμένη  συνδυαστική /εργαλειακή  της  χρήση  ανοίγει  όλα  τα  ερμητικά  κλειδωμένα  δωμάτια. Η  αινιγματώδης  σκιά των  πλανητών, αντικείμενο  ανάλυσης  και  όργανο  μέτρησης  ταυτόχρονα, συμβάλλει  στη  θεμελίωση  της  γεωμετρίας, της  αστρονομίας, στη  μέτρηση του  χρόνου.

Ο  Παρμενίδης, τον  6ο πχ  αιώνα, από  τη  προφανή  παρατήρηση  πως  οι  φάσεις  της  σελήνης - οι  αλλαγές  της  σκιάς  που  το  φως  του  ήλιου  αφήνει  πάνω  της -  δεν  είναι  παρά  παραπλανητικές εντυπώσεις,  οδηγείται  στο  οριακό  συμπέρασμα  της  ανυπαρξίας  του τίποτα, του  ενοειδούς  του  κόσμου, της  απουσίας  κάθε  μεταβολής. Αργότερα, μέσα  στο  ανείδωτο  αλλά  ακαταμάχητο  Σπήλαιο  των   Σκιών,   ο  Πλάτωνας  θα  θεμελιώσει  τη  φιλοσοφία, που  δεν είναι  παρά   στοχασμός  της  διάκρισης  μεταξύ φαινομενικότητας   και  πραγματικότητας. Στην  Αίγυπτο, ο  Θαλής  υπολογίζει,  κατ’αναλογία, το  ύψος  μιας  πυραμίδας  μετρώντας  το  μήκος  της  σκιάς  της, το  μεσημέρι, τότε  που  το  δικό  του  ύψος    ισούται  με  το  μήκος  της  δικής  του  σκιάς.                                                           

Και  από   εκεί   στα  πτυχωτά  ενδύματα  των  κορών  και  των  κούρων, τις  ραβδώσεις  των  αρχαιοελληνικών  κιόνων,  στον  Λεονάρντο  ντα  Βίντσι  και  στο  κιάρο - σκούρο, στις   έντονες  σκιές  του   Καραβάτζιο,  στη  Νυχτερινή  Περίπολο,   τις   έγχρωμες  σκιές  του  Ιμπρεσιονισμού,  στη  Σκιά  των  Ανθισμένων  Κοριτσιών  του   Μαρσέλ  Προύστ.

Στα  μισοσκόταδα  της  Ανατολής  κατοικούν τα  αγαθά  και  απέριττα  πλάσματα  της  σκιάς.   Εκεί, το  ραγισμένο,    το  παλιωμένο, το  μοναχικό, το  καπνισμένο,  αποτελούν το  ασαφές  και  ομιχλώδες  βασίλειο  της  καθημερινής  ομορφιάς.  Η  ομορφιά  είναι  ψυχρή, αμυδρή, μισοκρυμμένη,  κόρη  της   σιωπηλής  σκιάς. Αυτή  η  θαμπή  σκιά  απλώνεται  στα  μεγάλα  γείσα των κτισμάτων, στους  περίτεχνους  κήπους, στη  πολύπλοκη   ενδυμασία, στο  θέατρο  Νο,  στα  καλαμένια  διαχωριστικά, στα  χάρτινα  τζάμια, στα  κομψά  ξύλινα  περίπτερα  και  στα  σκεύη του  τσαγιού,  στις  Πύλες  των  Πόλεων.               

Αν  το  σπαταλημένο  φώς, που  φαίνεται  να  έχει  χάσει  τη  μεταφυσική  του  αίγλη, χαρακτηρίζει τη  Δύση, η  τέχνη  και   ο  πολιτισμός  της  σκιάς  χαρακτήριζε  την  Ανατολή. Τώρα όμως, όλα  αυτά  ανήκουν  στα  βιβλία  της  Τέχνης  και της  Ιστορίας.  Η  γενικευμένη  α-σχήμια  που  κατέκτησε   κάθε  μέρος  του  πλανήτη, πληγώνει  βαθιά    την  ευαισθησία  μας. Κάθε  πράξη  εναντίωσης   γίνεται  και  πράξη  αναζήτησης   ενός άλλου  σκιοφωτισμού

ΦωςκαιΣκιά: ενα  καινούριο  παιχνίδι  που  η  Εξέγερση  καλείται  να  ανακαλύψει  από  την  αρχή Βιβλιογραφία: ΤΟ  ΕΓΚΩΜΙΟ  ΤΗΣ  ΣΚΙΑΣ /ΤΑΝΙΖΑΚΙ /μετφρ   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ/ΑΓΡΑ/ 1992, ΣΚΙΑΙ  ΕΡΡΙΜΜΕΝΑΙ /E. H. GOMBRICH/μετφρ.ΑΝΔΡΕΑΣ  ΠΑΠΠΑΣ /ΑΓΡΑ /1999, Η  ΑΝΑΚΑΛΙΨΗ  ΤΗΣ  ΣΚΙΑΣ /ROBERTO  CASATI/μετφρ ΝΙΚΟΣ  ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ / 21ΟΥ/  2οο4                      

                                                                                                                                     ΜΑΚΜΑΝ+ΕΜΜΑΝ    ο5 ο7 ο9 /2ο 1ο ο9

ΤΑ  ΑΔΡΑΝΗ  ΠΑΝΟ…

1.   Εκτείνονται  κατά  την  οριζόντια Και  το  πανό  και  τα  μάτια  και  το  σώμα   και  η  ύπαρξη  αναφέρονται   στο   ενθαδικό  εδώ   κάτω

2.  Το  κρατάνε   πάντοτε  δύο :  πανό   και   κρατούντες  συνυπάρχουν.

3.  Δεν  απαιτείται   καμιά ιδιαίτερη  δεξιότητα. Μόνο  η  ικανότητα  συγκράτησης, που  εκφέρεται  μέσω  της  δύναμης .

4.  Το   κοντάρι  είναι   ένα  ουδέτερο  μέσον. Μονότονο / με  αιχμηρές   ακμές / ακατέργαστα τεχνητό  και  ακατέργαστο    φυσικό

5.  Το  κράτημά  του  είναι, επίσης, ουδέτερο  και   μονότονο, αφού  είναι  απλή  διεκπεραίωση: συγκράτηση, υπερύψωση  και  μετακίνηση

6.  Η  στήριξη  του  υφάσματος  στα  κοντάρια  γίνεται  χωρίς  ενδιάμεση  κατασκευή. Συνήθως  με  φανερά καρφιά.  

7.  Το   σύνολο  της   κατασκευής   του  αποτυπώνεται  στην  όψη  του.

8.  Η  οπτικότητά  του  είναι  μερική  και  τοπική.

9.  Ακόμα  και  από  την  αστυνομία, ο μεγαλύτερος   εχθρός   τού  πανό  είναι  ο  άνεμος.  Οι  τρύπες  στην  επιφάνειά   του  φανερώνουν  τον  αντίπαλο   που  πάντοτε  θα το  επιβουλεύεται

10.  Το  πανό   δεν  παράγει  τίποτα  πέρα  από  τη  χρήση  του, δηλαδή  να  μεταφέρει  το  μήνυμα.  Απλώς   υπάρχει, χωρίς  να  παραπέμπει  κάπου  αλλού.  

11.  Τα  πανό  δεν  μπορούν  ούτε  να υπερβούν  ούτε  να  παρασύρουν  αυτούς   που  τα  κρατούν / ακολουθούν. Μπορούν  μόνο  να  τους  βραδυπορούν

... ΚΑΙ  ΤΑ    ΑΝΙΚΗΤΑ    ΛΑΒΑΡΑ      

Ανίκητος είναι ο στρατιώτης που έχει νοσταλγία και  επιστρέφει  στο σπίτι  του           Σουν  Τσου,  Η  Τέχνη  του  Πολέμου

1. Εκτείνονται καθ’ύψος/κατά την κατακόρυφο. Και  τα   μάτια  και  το σώμα και  η  ύπαρξη  αναφέρονται  στο  μεταφυσικό άνω.

2. Το  κρατάει  πάντοτε  μίαένας:  κρατώντας  το  το  αναδεικνύουν  και  αυτό, ανταποδίδοντας,  τους  ανυψώνει.

3.Απαιτείται:ασκημένοσώμα/ευκινησία/εγρήγορση/παρατηρητικότητα/προβλεπτικότητα/αυτοδιαδραστικότητα/ευαισθησία

4. Το καλάμι - μπαμπού/κοντάρι   του  λάβαρου  είναι   ενεργό  μέλος  του  συνόλου: είναι  φίνο  και  λείο / έχει  κόμπους / διαφοροποιείται  παντού /είναι μοναδικό / είναι  απέριττο  φυσικό είδος

5. Το  κράτημά  του  από  το  χέρι  έχει  ένα  διαρκές  ενδιαφέρον  και  είναι  ευχάριστο

6. Ο τρόπος  στήριξης  του  υφάσματος  πάνω  στο  κοντάρι - μπαμπού  απαιτεί  μια  περίτεχνη  κατασκευή, που, με τη  σειρά  της,   διακοσμεί το  σύνολο

7.  Το  σύνολο  της  κατασκευής   του   υπερβαίνει την  όψη   του

8.  Φαίνεται  από  παντού   και   ξεχωρίζει.

9.  Το  λάβαρο  παράγει  ιδιότυπη  μουσική - και  ακουστική  και οπτική - που  παραπέμπει αλλού

Η  αναδίπλωση του ανέμου  και  το  κυμάτισμά  του  επάνω  στο  λάβαρο, καθώς  η  πορεία  εξελίσσεται,   ίσως  είναι  σπουδαιότερη  από  το  περιεχόμενο  του  συνθήματος. Ο  άνεμος  το  αναρριπίζει, το  χαϊδεύει, το  φιλά. Το  λάβαρο, μέσω  των  χεριών, μεταφέρει  τους  κραδασμούς  του  Σύμπαντος  στο  Σώμα. Το πάλλει το αναρριγεί

10.  Παραπέμπει: στους πολεμιστές   Σαμουράι/ στους  εξεγερμένους  Ζιγκακούρεν / στις  ταινίες  του  Κουροσάουα / σε  κινέζικες και κορεάτικες πολεμικέςταινίες /στην  Ιαπωνία και στην Ανατολή

11.  Τα  λάβαρα  έλκουν   την  καταγωγή  τους  από  πολεμιστές  των άγριων  βουνών  και της  υπαίθρου,  ασκημένους   πολεμιστές που κινούνται γρήγορασε  σχηματισμούς πάνω σε άλογα. Κατά  έναν  περίεργο  τρόπο  τα  λάβαρα καταφέρνουν  να  διασώζουν  κάτι  από  τον  καλπασμό  των  ατίθασων  αλόγων   και   το  αποδίδουν  ακέραιο  μέσα  στα  φαράγγια  των  δρόμων  των  πόλεων.

Translation