Greco Mascara

«ο Έλληνας πολίτης δεν κρύβει τα χαρακτηριστικά του και δεν φοβάται να δείξει το πρόσωπό του, ιδίως όταν διαμαρτύρεται»
Υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Δένδιας


Ά-γνωστοί...καρναβαλιστές, μοτοσυκλετιστές, κλόουν, σαδομαζοχιστές, σκιέρ, ηθοποιοί, μηχανικοί, ντοπαλοί, δύτες, οξυγονοκολλητές, οδοκαθαριστές, γιατροί-χειρουργοί, ghostbusters, νοσοκόμες, λάτρεις του μακιγιάζ, ντελιβεράδες, χιπ-χόπερς, δικυκλιστές, emo, λάτρεις της ταχύτητας, καπνοδοχοκαθαριστές, δακρυγονοβομβαρδισμένοι, σούπερ ήρωες, κοκκινοσκουφίτσες, πεζοπόροι της βροχής, αστροναύτες, μελισσοκόμοι, συνεσταλμένοι, ninja, απολυμαντές, ντεθάδες, πειρατές, ζαπατίστας, δραπέτες, και καλλιτέχνες...
βρήκαμε αυτό που μας ενώνει!!!

Kαλούμε το Σάββατο 4 Απριλίου στις 12:00 το μεσημέρι στην πλατεία του Θησείου σε ανοιχτό εργαστήρι κατασκευής μάσκας.
Στις 11:00 θα πραγματοποιηθεί performance στην πλατεία Μοναστηρακίου η οποία θα συναντήσει τους ά-γνωστούς καλλιτέχνες στο Θησείο.
Στη 13:00 ξεκινάμε με κατεύθυνση το Σύνταγμα, μασκοφόρα πορεία .
Φέρτε την τρέλα σας, για να τελειώνουμε με αυτήν την κοροϊδία!

(ελάτε με
μπαντάνες, κουκούλες, κασκόλ, φερετζέδες, μαντήλες, γυαλιά, κορδέλες, μάσκες, κράνη, μακιγιάζ, καπέλα, χρώματα, σκουφιά -
και επειδή ο ρυθμός μας αρέσει οι μουσικοί ας κατεβούν δυναμικά.)

καλημέρα κόσμε!


Συνεχίζοντας…

Είμαστε κάποιοι/ες που βρεθήκαμε στο δρόμο και στις καταλήψεις κατά τη διάρκεια των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη, οι οποίοι αντλούν τις αφετηρίες τους από ιστορικές, ταξικές, κοινωνικές ακόμα και ιδιοσυγκρασιακές αιτίες και φυσικά τη δολοφονία του Αλέξη από το μπάτσο Κορκονέα. Ένα γεγονός αιχμής, ένα σπινθήρα στην πυριτιδαποθήκη όπου στεγάζονται η κοινωνική συναίνεση και ειρήνη, ένα παράγοντα επιτάχυνσης μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής έκρηξης. Μιας έκρηξης που διέσπασε σε πολλαπλά επίπεδα την ασφυκτική κανονικότητα της ζωής μας. Η γιορτή του δεκέμβρη ανατίναξε την εξατομίκευση και το στεγανοποιημένο ιδιωτικό, και ένα χαρούμενο, συλλογικό και άγριο «εμείς» ξεχύθηκε στους δρόμους. Επιτέθηκε στη δημοκρατία, τους φρουρούς της και τα φαντασιακά που τη συνοδεύουν απέχοντας από κάθε αίτημα και παράκληση, αυτοοργανώνοντας την καθημερινότητα μέσα σε κατειλημμένα κτήρια. Άσκησε την πλέον αιχμηρή κριτική στο μονόλογο του εμπορεύματος καταστρέφοντας και λεηλατώντας τους ναούς του, αναδιανέμοντας τον κοινωνικό πλούτο, παραλύοντας την κατανάλωση στο κέντρο της πόλης. Διέψευσε τις φιλοδοξίες των επίδοξων αριστερών μεσολαβητών αφήνοντάς τους να τραυλίζουν κοινωνιολογικές μπούρδες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ακύρωσε τις σπασμωδικές κραυγές των δημοσιογράφων κάνοντας σαφές ότι όποιος ήθελε να καταλάβει τι συμβαίνει δεν είχε παρά να βγει από το σπίτι του. Κατάργησε έστω και προσωρινά τους θεαματικούς και έμφυλους ρόλους αφού χιλιάδες άνθρωποι κατάφεραν να λειτουργήσουν σαν ένα σώμα, μέσα σε γεγονότα όπου σημασία είχε τι συνέβαινε και όχι ποιος το έκανε.

Και από την άλλη, το κράτος, τα αφεντικά και όλος αυτός ο συρφετός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα, από τη στιγμή που κατάφεραν να ανασυνταχθούν, έμειναν κάθε άλλο παρά θεατές. Διεκδίκησαν δηλαδή την επιστροφή στην κανονικότητα ενεργοποιώντας όλα τους τα μέσα. Από τα ματ και τους παρακρατικούς ως τους κοινωνιολόγους και τους ευαίσθητους καλλιτέχνες. Από τον καθεστωτικό λόγο για ακραίους, συμμορίες, υπονομευτές, ανθέλληνες ως την διεκδίκηση τους δικαιώματος των φιλήσυχων να γιορτάσουν τα χριστούγεννά τους. Από την κροκοδείλια αυτοκριτική των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους ως τη σύλληψη 265 εξεγερμένων και την προφυλάκιση των 65. Δηλαδή ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε ο δεκέμβρης να μετατραπεί σε μια «θλιβερή παρένθεση» που στο τέλος της οι ακραίοι τιμωρήθηκαν και οι παρασυρμένοι νουθετήθηκαν.

συνεχίζοντας,

η πραγματικότητα εξακολουθεί να νοηματοδοτείται από την εξέγερση του δεκέμβρη με έναν καταλυτικό τρόπο. Η συνθήκη παραμένει πολωμένη και συγκρουσιακή, παράγοντας γεγονότα και καταστάσεις και από τις δύπο πλευρές. Μόνο στο πλαίσιο των περιεχομένων που άνοιξε ο δεκέμβρης μπορεί να γίνουν πλήρως κατανοητά γεγονότα όπως η επίθεση με βιτριόλι στην συνδικαλίστρια κ. Κούνεβα, η απόπειρα μαζικής δολοφονίας στο στέκι μεταναστών αλλά και οι εξαγγελίες για αναδιάρθρωση του στρατιωτικού και νομικού οπλοστασίου του κράτους όπως και η προσπάθεια αφύπνισης των πλέον αντιδραστικών κοινωνικών αντανακλαστικών που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες.

Την ίδια στιγμή, διευρυμένα κοινωνικά κομμάτια αναπτύσσουν συνεχώς λόγο, δράσεις, πρακτικές και μορφώματα με σαφές κοινό σημείο εκκίνησης και αναφοράς τα δεκεμβριανά. Από τους σταθμούς του μετρό και του ησαπ μέχρι τα κέντρα του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, από τους χώρους εργασίας μέχρι τα γραφεία κίνησης των νοσοκομείων, από τα πάρκα και τις γειτονιές μέχρι τους ναούς τους θεάματος και του εμπορεύματος, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα διαχέονται, κοινωνικοποιούνται, εμπλουτίζονται, αναδεικνύονται ως εργαλεία, μέθοδοι, τρόποι αναδιαμόρφωσης της καθημερινότητας και επίθεσης στις καπιταλιστικές σχέσεις και το δημοκρατικό καθεστώς, ως κάποια από τα συστατικά μέρη μιας συνολικότερης διαδικασίας ριζοσπαστικοποίησης που δείχνει να έχει διάρκεια και ποιοτικό βάθος.

συνεχίζοντας,

στο βαθμό που αποτελούμε παράγωγο αλλά και συνιστώσα παραγωγής αυτής της κοινωνικής συνθήκης, αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις σιαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όποι αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση, ενάντια σε κάθε θεαματικό ρόλο και έμφυλο διαχωρισμό. Και στην προσπάθεια αυτή αναζητούμε συνεργούς…

Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΊΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Συνέλευση της κατάληψης καθημερινά στις 6 μ.μ.

AΙΦΝΙΔΙΑ ΓΙΟΡΤΗ, ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΓΩΝΙΑ

Δευτεριατικα κατηφοριζα την Ναυαρινου μετα από ολοημερη εργασια στο εργαστηρι. Εψαχνα για καφενειο. Σκεφτηκα να περασω απ του Γιουλμας,να πιω ένα τσαι με κονιακ- αλλα επειδη βρισκομασταν στις πρωτες αστεροεσσες νυχτες του Μαρτη , με φεγγαρι μισογεματο και την πανσεληνο προγραμματισμενη για την επομενη, παρατεινα για λιγο την περιπλανηση μου. Ειπα να ριξω μια ματια στο ’’ οικοπεδο’’, στην αλανα Ναυαρινου και Ζωοδοχου Πηγης γωνια,’’το parking’’. Αναλογιστηκα το πληθος των παιδιων που το ’’πιλατευε’’ το Σαββατο το μεσημερι ,-στις 7 του Μαρτη-εκεινα τα αγορια και τα κοριτσια που πηγαινοερχονταν με τους κοφτες και τα κομπρεσερ,τα καροτσια για το χωμα,με τα δεδρυλια –ελιες ,μυρτα, πορτοκαλλιες και πευκα- για να τα φυτευψουν, τις φωνες και τα τρεχαματα , …κανανε καταληψη κι ειχανε πραγματι κεφια –‘’τα parking σας =τα παρκα μας’’ εγραφε το τεραστιο ‘’πανω’’ στον τοιχο της ομορης πολυκατοικιας - και βεβαια δευτεριατικα και βραδυ , περιμενα να το βρω ερημο και αδειο. Κι όμως…

Το φως της μοναδικης φωτιστικης πηγης στην κατασκοτεινη αλανα επεφτε κατευθειαν πανω της και σε υποχρεωνε να την ξεχωριζεις κιολας απ το πεζοδρομιο της Ναυαρινου. Η ‘’κουκλα’’ με την καταλευκη επιδερμιδα και τα ξανθα μαλλια, καλοκαμωμενα αλαφροπατητη, χορευε ολομοναχη στους ηχους καποιου ακκορντεον. Εγω πλησιαζα υπνωτισμενη , κι εκεινη ετρεχε ,εφευγε, πετουσε , πατουσε ,κατρακυλουσε από τα υψη και ξανανεβαινε, - την σηκωνε το αεροστατο- ανοιγε τα χερια σε χαιρετισμο ,εφευγε χορευοντας. Πιο περα, μολις ένα μετρο στο πλαι , το ακκορντεον την συνοδευε σε συμφωνια με την γραμμη της κινησης . Ενα μου βλεμμα ξεφυγε παρεισακτο και περασε στα προσωπα.Ναι ,τωρα εβλεπα στο σκοταδι.Δυο κοριτσια με μαυρα σκουφια και φωτεινα προσωπα παραστεκονταν στην ‘’κουκλα’’ -εδιναν παρασταση κουκλοθεατρου.Κοριτσια και αγορια – εικοσαρηδες και τριανταρηδες ,σε σιωπηρη ιεροτελεστια ολογυρα- παρακολουθουσαν .Η μουσικη συνεχιζε να ξεχυνεται κι ο χωρος της αλανας αποκοσμος κι αποκομμενος απ τη βουη της πολης - αχρονος – μεταμορφωνονταν ισως σε σκηνη στημενη σε ορεινο χωριο το μεσοπολεμο η σε συγχρονη performance αγνωστων καλλιτεχνων,κι ακομη σε αιφνιδια γιορτη που γενναιοδωρα προσφερεται σε νυκτερινους περιπλανωμενους της πολης.

Εμεις που παραμειναμε στην πρωτη ‘’ πατριδα’’ ,

Το παιδι,

Εμεις οι εφηβοι που φανταστηκαμε την ουτοπια

Εμεις τρελλοι από ερωτα……….

απηγγειλα από μεσα μου τους στιχους που μου στειλαν στο διαδυκτιο οι’’εξεγερμενοι της λυρικης’’.Ωστε να λοιπον ,αυτή είναι η ‘’αδιαμεσολαβητη τεχνη΄΄ - οι δυο λεξεις που επαναλαμβανουν ,οι ιδιοι, με πεισμα στις προκυρηξεις τους! Και ακομη,αυτή είναι η ‘’συλλογικοτητα’’ -που μας δυσκολεψε σαν εννοια και πραξη, μια βραδια συναντησης φιλων απ το Μαη του 68- και επιπλεον, αυτή ειναι η πολυσυζητημενη απο ολους μας ‘’επαναοικειοποιηση του δημοσιου χωρου’’, που με τοσο παθος υποστηριζουμε, χρονια τωρα , θεωρητικοι και μελετητες της συγχρονης πολεοδομιας!

Ναυαρινου και Ζωοδοχου Πηγης γωνια ,δυο περιπου στρεμματα οικοπεδο με ιδιοκτησιακο γνωστο: ανηκει στο Τ.Ε.Ε.,παραχωρημενο πάνω από δεκα οκτω χρονια στο δημο Αθηνας για Παρκο-που δεν πραγματοποιηθηκε ποτε! Το Δ.Σ του Τ.Ε.Ε. πηρε, πριν πεντε μερες ,την αποφαση να το περιφραξει ….[?]

Κατηφοριζω, τωρα, κάθε βραδυ προς την Ναυαρινου ,για να σιγουρευτω με τα ιδια μου τα ματια ότι η ΄΄αλανα’’ είναι εκει , ότι δεν είναι ονειρο που θα χαθει μολις ξυπνησω, κι ότι- δοξα τω θεω- τα αγορια και τα κοριτσια, και οι περιοικοι και οι γειτονες ,και οι περαστικοι και οι περιπλανωμενοι,ολοι είναι εκει, και συνευρισκονται σε ομαδες, παρεες και συλλογικοτητες, τριγυριζουν την φωτια στο σιδερενιο βαρελι ,συγομιλουν μεταξυ τους σαν σε τελετουργικο ‘’ιερης συμμαχιας’’ , συνεδριαζουν και αποφασιζουν με ψηφισματα τις επομενες παρεμβασεις , δρασεις και διαδρασεις ,εκφραζονται ,δημιουργουν αυτοπραγματωνονται, ονειρευονται ,ερωτευονται …. Αφηστε τους!

Ισμηνη Καρυωτακη

Το αρθρο δημοσιευτηκε στην εφημεριδα ''ΕΠΟΧΗ'' την Κυριακη 15/3/09

Μέσα από άμεση δράση δημιουργήθηκε ένα νέο πάρκο στα Εξάρχεια

εκδηλωσεις στο παρκο Ζ. Πηγης, Ναυαρίνου, Χ.Τρικούπη
ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ( Ζ.ΠΗΓΗΣ, ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ, Χ.ΤΡΙΚΟΥΠΗ)
ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 5.00 ΜΜ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ από το ΠΑΡΚΟ προς το ΤΕΕ.




Oι πολίτες παίρνουν την πόλη στα χέρια τους. Δράση και γλέντι στο πρώην πάρκινγκ του ΤΕΕ στα Εξάρχεια

δημοσιεύτηκε το Σάββατο 7 Μαρτίου από Εμείς Εδώ και Τώρα και για Όλους Εμάς
Μέσα από άμεση δράση δημιουργήθηκε ένα νέο πάρκο στα Εξάρχεια

Αντιμέτωποι με την αδιαφορία του Δήμου, αποφασίσαμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πάρουμε την πρωτοβουλία και να δράσουμε άμεσα ώστε να μην αφήσουμε έναν ακόμα υπαίθριο χώρο να γίνει τσιμέντο.

Όλοι εμείς, κάτοικοι των Εξαρχείων και άλλων γειτονιών της Αθήνας, κρίναμε πως με τη δημιουργία πάρκου στο χώρο του πρώην πάρκινγκ θα βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής στην πόλη μας.
Σπάσαμε, λοιπόν, τα τσιμέντα και φυτεψαμε δέντρα, δημιουργώντας έναν ζωντανό χώρο πρασίνου, έκφρασης και παιχνιδιού.
Καλούμε όλο τον κόσμο να στηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο το νέο πάρκο που έχει δημιουργηθεί.
athens.indymedia.org foto

http://indy.gr foto

Το Πάρκινγκ τους Πάρκο μας tvxs video
flickr photos

Μια πρωτόγνωρη εκδήλωση, δράση γλέντι και ότι μπορείτε να φανταστείτε έγινε σήμερα στο πρώην πάρκινκγ ιδιοκτησίας του ΤΕΕ στη Χαριλάου Τρικούπη και Ναβαρίνου.

­Πάρα πολλοί, εκατοντάδες πολίτες κάθε ηλικίας κατέκλυσαν τον χώρο που διεκδικούν οι πολίτες για πάρκο. Από το πρωί, με εργαλεία, κοπτικά, κομπρεσέρ κ.α. άρχισαν να σπάνε την άσφαλτο και να ανοίγουν τρύπες για να φυτευτούν τα δέντρα που είχαν αγοραστεί. Ταυτόχρονα αφαίρεσαν και μέρος των ταμπλό που περιέφραζαν το χώρο, από την πλευρά Ζωοδόχου Πηγής και Ναβαρίνου. Δεκάδες άτομα δούλευαν πυρετωδώς και πραγματικά στο τέλος μετέτρεψαν τον χώρο σε ένα μικρό αυτοσχέδιο πάρκο. Κάθε άλλο παρά συμβολική ήταν η κίνηση. Τα μικρά παιδιά το διασκέδαζαν περισσότερο απ’ όλους, ενώ τα ακόμα μικρότερα ζωγράφιζαν σε συγκεκριμένο χώρο με χρώματα. Οι μεγαλύτεροι, αν δεν δούλευαν, έτρωγαν και έπιναν κρασί, χάζευαν και μιλούσαν με φίλους, άλλοι έπαιζαν βόλεϊ. Μιλάμε για πανδαισία. Δύο ξυλοπόδαρες μάζευαν χρήματα για την στήριξη της προσπάθειας, ενώ άλλοι έπαιζαν μουσική. Σε κάποια στιγμή έφτασε και μικροφωνική και αργότερα θα ακολουθούσε συναυλία. Στην είσοδο τραπεζάκι είχε η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων που μάζευε υπογραφές για το θέμα. Δηλαδή να μην χτιστεί ο χώρος των 2 στρεμμάτων, αλλά να απαλλοτριωθεί και να γίνει πάρκο. Σε μια περιοχή που δεν έχει ούτε πλατεία της προκοπής.

Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψει κανείς την εκδήλωση-δράση που έγινε σήμερα γιατί δεν έχει προηγούμενο. Εύγε σε όλα τα παιδιά που φρόντισαν να γίνει. Ας ελπίσουμε αυτή να είναι η αρχή μιας μάχης που θα δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γιατί με τους αλλεργικούς στο πράσινο που διοικούν το δήμο και το πιο αυτονόητο αίτημα μόνο με πόλεμο το κερδίζεις.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα από το blog της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων.

Χθές στις 7:00μ.μ. στη μεσολογγίου τοποθετήθηκε σε τοίχο το δώρο των ζαπατίστας για το δεκέμβρη
Translation