Καθαρά Δευτέρα στο Λυσσιατρείο


Ελάτε να γιορτάσουμε όλα αυτά που μας ενώνουν στην ανοιχτή αυλή του Λυσσιατρείου (Ιερά Οδός-απέναντι από την Γεωπονική) από τις 12μ.μ.
Όλοι μαζί θα κουβεντιάσουμε, θα φάμε, θα πιούμε, θα φτιάξουμε και θα πετάξουμε αετούς, θα χορέψουμε.
Η συμμετοχή και η συνεισφορά στο γλέντι είναι σημαντική.
Για το τραπέζι μας, φέρνουμε σεντόνια, πλαστικά πιάτα-πιρούνια-ποτήρια, φαγητά, ποτά.
Για την κατασκευή των αετών, χρειαζόμαστε:
ατλακόλ ταχείας πήξεως, ξύλινα τετράγωνα πηχάκια 2x1cm, ριζόχαρτο ή γλασέ, καλούμπες, εφημερίδες, υλικά για ζωγραφική, καρφιά, σφυρί, ψαλίδια.
Και φυσικά, καλούμε μουσικούς!
Ο καθένας μας συμβάλει με ότι μπορεί.

Προβληματισμοί-ερωτήματα για διαδικτυακή συζήτηση

1. Ενας χώρος ελεύθερης έκφρασης μπορεί να παράγει έργα προς πώληση?
2. Ταυτίζεται το αντιεμπορευματικό με το αντιχρηματικό?
3. Υπάρχει εμπορευματική τέχνη και τί είναι?
4. Τί υπάρχει πέρα από την κυρίαρχη αισθητική (στις τέχνες)?

Νάρκωση του "πολιτισμένου" ανθρώπου απέναντι στη φρίκη

<<Η περίφημη διεθνούς φήμης έκθεση με τίτλο "BODIES... Η Έκθεση" έρχεται στην Ελλάδα από την Premier Exhibitions, από 7 Φεβρουαρίου έως αρχές Μαΐου, με τη στήριξη της "Τεχνόπολις" και υπό την αιγίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, του Δήμου Αθηναίων και του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων.........
Τα εκθέματα της έκθεσης είναι αληθινά ανθρώπινα σώματα που παρουσιάζονται στην ολότητα τους ή ανά μέρη, τα οποία έχουν διεξοδικά διαχωριστεί και διατηρηθεί μέσω μιας πρωτοποριακής διαδικασίας...........
Η εκπαιδευτική σημασία αυτής της έκθεσης είναι ανεκτίμητη, λέει ο Δρ. Ray Glover Επίτιμος Καθηγητής Ανατομίας και Μοριακής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και Ιατρικός Διευθύνων Σύμβουλος της έκθεσης.................

Η έκθεση θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους. Έχει σχεδιαστεί να διαφωτίσει, να παρακινήσει, να γοητεύσει και να εμπνεύσει!!!!!!>>
http://www.cityofathens.gr/el/node/8153 07/02/2009

Πώς τοποθετούμαστε σ' αυτό το γεγονός
που συνεπικουρείται από δημόσιους φορείς??
Κάποιοι έχουν ήδη ευαισθητοποιηθεί:
http://dangerfew.blogspot.com/
http://protovouliaxorou2009.blogspot.com/
http://katalipsiesiea.blogspot.com/2009/02/bodies.html
Ας ορίσουμε μια μέρα συνάντησης στο Πολυτεχνείο για συζήτηση και οργάνωση δράσεων.
Αφήστε σχόλιο για την μέρα και την ώρα.

Το Σάββατο 21/2 μεταξύ 12.00 και 15.00 γίνεται εξόρμηση ενημέρωσης στο χώρο του οικοπέδου Χαριλάου Τρικούπη-Ναυαρίνου-Ζωοδόχου Πηγής.

Αύριο παρεμβαίνουμε με μικροφωνική και μάζεμα υπογραφών, για δημιουργία πάρκου στο πρώην και μελλοντικό πάρκινγκ (πολυώροφο όμως) Χαριλάου Τρικούπη ,Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου .Η παρέμβαση θα γίνει 12:00 με 3:00 το μεσημέρι και θέλουμε να ζωγραφίσουμε ένα πάρκο με δέντρα στη κάτοψη του χώρου ,στους τοίχους και στα γύρω ταμπλώ. Πάρτε μπογιές, πινέλα και ελάτε το Σάββατο στις 12:00. Η πόλη μας δεν αντέχει άλλα κτίρια, θέλουμε πάρκο υψηλού πρασίνου και θα το φτιάξουμε μόνοι μας ......

ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ.ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΣ.ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΧΕΡΙΑ.

παρκο στη χαριλαου τρικουπη

Ανακοίνωση

Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα

Χθές Τετάρτη 18 Φλεβάρη έγινε παρέμβαση στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/στριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) και της πρωτοβουλίας 90 πρωτοβάθμιων σωματείων για την Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα και την κατάργηση του δουλεμπορίου στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Ενημερώσαμε τις συναδέλφους καθαρίστριες για τις δράσεις μας για την κατάργηση του εργασιακού μεσαίωνα στο χώρο των συνεργείων καθαρισμού, τις καλέσαμε να παλέψουν μαζί με την ΠΕΚΟΠ, για να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας στους δημόσιους οργανισμούς και να προσληφθούν όλες ως μόνιμο προσωπικό.

Στη συνέχεια συναντήσαμε το Διοικητή του Νοσοκομείου, Κοσμόπουλο Αθανάσιο, ο οποίος δήλωσε ότι, όποτε η Διοίκηση επιχείρησε να ελέγξει την εταιρεία «Αριάδνη Ηλία ΕΠΕ», η εταιρεία επικαλέστηκε τα «προσωπικά δεδομένα». Καταθέσαμε τα Δελτία Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας (13/09/2007 και 17/04/2008) από τα οποία προκύπτει ότι η εταιρεία παραβιάζει την εργατική νομοθεσία (μη χορήγηση/επίδοση εξοφλητικών αποδείξεων, μη χορήγηση εβδομαδιαίας αναπαύσεως, μη γνωστοποίηση των όρων της ατομικής σύμβασης απασχόλησης). Ο Διοικητής δήλωσε ότι δεν έχει ενημερωθεί για τους ελέγχους από το ΣΕΠΕ και πως τώρα που ενημερώνεται δεν μπορεί να ακυρώσει τη σύμβαση έργου, όπως προβλέπει η νομοθεσία, γιατί αυτή την στιγμή… δεν υπάρχει σύμβαση. Επίσης, επιφυλάχθηκε να απαντήσει λέγοντας: «δεν είμαι πρόχειρος» στο απόσπασμα της συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου που καταθέσαμε και από το οποίο προκύπτει απόφαση του ΔΣ του ΨΝΑ να κάνει βλαπτική μεταβολή της αρχικής σύμβασης έργου και να μειώσει από 6 σε 5 τις ώρες εργασίας των καθαριστριών χωρίς η σύμβαση να τροποποιηθεί … Στην απόφαση αυτή μειοψήφησε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων.

Επίσης, ζητήσαμε να μάς δώσει τη σύμβαση έργου που έχει υπογράψει το ΨΝΑ με την Αριάδνη και δεσμεύτηκε ότι θα την στείλει στα γραφεία της ΠΕΚΟΠ. Το μεσημέρι οι συναδέλφισσες της ΠΕΚΟΠ στα γραφεία τους έλαβαν απάντηση από τη διευθύντρια Διοικητικής Υπηρεσίας του ΨΝΑ Γ. Καπιζιώνη με την οποία δηλώνει ότι το αίτημά μας παραπέμπεται στην… αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων… Κατά παράβαση του άρθρου 5 του 2690/99 ο διοικητής αρνείται να δώσει στην ΠΕΚΟΠ δημόσια έγγραφα.

Ό,τι και να κάνουν το δουλεμπόριο στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα καταργηθεί.

  • Να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της απόπειρας δολοφονίας της Κωνσταντίνας
  • Να κλείσουν οι δουλεμπορικές εταιρείες
  • Κανένας εργαζόμενος ενοικιαζόμενος
  • Νίκη στον αγώνα της ΠΕΚΟΠ

(πρώην)απελευθερωμένη λυρική

Ανακοινωση:
Οποιος έχει οπτικοακουστικό υλικό από την κατάληψη της Λυρικής, ας το στείλει στην ηλεκτρονική διεύθυνση fifis.salikas@gmail.com, για τη δημιουργία "ντοκυμαντέρ-καταγραφής" όλων όσων έγιναν τις 9 αυτές ημέρες. Το υλικό αυτό θα συγκεντρωθεί και θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο από ομάδα εργασίας που ορίστηκε στη ΓΣ(10/2), η δουλειά της οποιας, όταν ολοκληρωθεί, θα εκτεθεί σε ΓΣ.

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΣΤΗ ΓΑΡΔΕΝΙΑ

Οι κάτοικοι του Ζωγράφου που συγκεντρωθήκαμε την Κυριακή 8 Φλεβάρη 2009 αγωνιζόμαστε ενάντια στην εμπορευματική χρήση του info cafe και την ιδιωτική εκμετάλλευση του χώρου.
Αγωνιζόμαστε το info-café και η πλατεία Γαρδένια να γίνουν χώρος πολιτισμού, χώρος έκφρασης και δημιουργίας, χώρος δράσεων και επικοινωνίας των κατοίκων, της νεολαίας και των φορέων της πόλης, να γίνουν χώρος αυτοδιαχειριζόμενος.
Την Τσικνοπέμπτη 19/2 στις 8 μ.μ. εγκαινιάζουμε το χώρο και διοργανώνουμε λαϊκό γλέντι με μουσική, φαγητό και ποτό στην πλατεία Γαρδένια
Την Παρασκευή 20/2 στις 8 μ.μ. καλούμε σε συνέλευση μέσα στο πρώην info-café.


e-mail πρός ά-γνωστούς

Η ομάδα nomass σε καλούμε να δηλώσεις συμμετοχή στο χοροθεατρικό παιχνίδι που οργανώνουμε και θα παρουσιάσουμε στις αρχές Μαρτίου.

Οι πρόβες θα είναι 2. Οι παραστάσεις 3.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Δεν θα πληρώσεις. Δεν θα πληρωθείς.

Δεν θα είσαι κομπάρσος. Θα είσαι πρωταγωνιστής.

vpolymeni@gmail.com

www.nomass.eu


skepseis..

Προς ά-γνωστούς

Όλες αυτές τις μέρες κείμενα και συζητήσεις για το τι είναι Τέχνη , τι δεν είναι Τέχνη ή μήπως τέχνη και όχι Τέχνη , ή μήπως καλλιτέχνης ή εργάτης της τέχνης , μέσα στο σύστημα , στις ακρώρειες του συστήματος ,εκ των έσω αντισυστηματίας , επιχορηγούμενος ουραγός ή ταγός και στρατευμένος ,ελεύθερος καλλιτέχνης , ά-γνωστός καλλιτέχνης ,του νόστου ή της καταστροφής, αυτοδιαχειριζόμενος ή ετεροπροσδιοριζόμενος ,επαγγελματίας ή ερασιτέχνης της τέχνης, της τέχνης ,της τέχνης…της τέχνης…κι ενώ πράγματι η τέχνη είναι η ζωή μας και η ζωή μας τέχνη δε πολυκαταλαβαίνω και γιατί η δική μας επιλογή για έναν τρόπο ζωής που εμείς αποδεχόμαστε ως σημαίνοντα γίνεται τελικά περισσότερο φάρος στις συνειδήσεις μας από όλα εκείνα που αν μιλούσαμε για γενίκευση της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει από το Δεκέμβρη θα μπορούσαν να συσπειρώσουν γύρω μας ή γύρω από οποιοδήποτε «εξεγερμένο» πυρήνα όλους εκείνους τους ανθρώπους τους νοικοκυραίους που υποτίθεται ότι θέλουμε να αφυπνίσουμε με τις κόκκινες μύτες μας και τα εκρηκτικά κρουστά μας και τα μπαλέτα μας στη μέση του δρόμου που ομολογώ τόσα χρόνια σ' αυτή στη πόλη ωραιότερη και εν δυνάμει πιο «κολλητική» αναρχία δεν είδα.. Αναρωτιέμαι όμως τι θα γίνει όταν η φυσική ισχύς του να σπάμε τη κανονικότητα με πολυμορφικές ασύντακτες δράσεις σβήσει σιγά σιγά κάτω απ'το βάρος της απλής αλήθειας του «όλα τα συνηθίσαμε» που λέει και ο Σεφέρης , τι θα γίνει τότε όταν και μας θα μας έχουν συνηθίσει να διακόπτουμε τη καθημερινότητα τους με τη «μαγική ζωή» που προτείνουμε.. «όπως όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει…» και η ρηξικέλευθη ύπαρξη μας προβλέπεται πια στα δελτία ειδήσεων για να μπορεί κανείς ανενόχλητος να συνεχίσει τη καθημερινότητα του χωρίς να εκτίθεται στις παραξενιές μας.. Ότι τα πράγματα τώρα ξεκινάνε είναι το πιο λογικό επιχείρημα και ουδείς θα φέρει αντίρρηση στο ότι αν είχαμε ένα έτοιμο καλλιτεχνικό ή άλλο μανιφέστο θα ήτανε χειρότερα ,μακράν χειρότερα.. Όμως όσο ο καιρός περνάει και εφόσον δε θέλουμε να μείνουμε -και καλά κάνουμε -σε όσα ήδη έχουν συμβεί ,αλλά συναντιόμαστε και μιλάμε και προτείνουμε μακρόπνοες δράσεις , για τις οποίες η ανάγκη της υποστήριξης μας σ'αυτές από πολύ περισσότερους ανθρώπους απ'όσους τώρα αριθμούμε διαφαίνεται επιτακτική , δε μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε τι προτείνουμε τελικά.. τι είναι αυτό στο οποίο καλούμε με όλες μας τις δυνάμεις τους άλλους τόσο καιρό και με ποια γλώσσα θα μπορέσουμε να ενωθούμε τελικά μαζί τους? Μήπως η τέχνη μας αυτή καθ'εαυτή δε φτάνει? Θέλω να πω ίσως η αξία του διαλόγου με τους γύρω μας , μ' αυτούς στους οποίους θέλουμε να απευθυνθούμε ,να υπερτερεί της μεταξύ μας ανακύκλωσης όσο παραγωγική κι αν είναι αυτή για μας . Αυτή τη Τέχνη νομίζω θα είχε νόημα να αναζητήσουμε , την απονευρωμένη από εσωστρέφεια και προκατασκευασμένους ορισμούς και το φάρο της δικής μας τελικά αφύπνισης. Αν αποτύχαμε τόσα χρόνια να είμαστε πιο διαδραστικοί με την κοινωνία νομίζω ότι οφείλεται στο ότι συχνότερα στεκόμαστε απέναντι της παρά μέσα της , στο ότι η Τέχνη μας μας εξασφαλίζει τη φυσική ασπίδα απέναντι στην βαθειά και αδυσώπητη ασχήμια της ζωής που αυτοί οι «άλλοι» ζούνε και στο ότι βολευόμαστε κι εμείς στη μικρή μας θέση στον ήλιο που τη περιφρουρήσαμε όπως κι εκείνοι με τις θυσίες μας κι ας ήταν ίσως άλλου τύπου και άλλων αξιών…Αν δε λερώσουμε και λίγο τα χέρια μας μέσα στην «ανθρωπίλα» που πάμε να «εξευγενίσουμε» ,εν ολίγοις , δεν έχουμε τη γλώσσα να μιλήσουμε.. κι οποιαδήποτε αναζήτηση φόρμας είναι μάταιη .Η ζωή νομίζω διαμορφώνει τη φόρμα . Η αναγκαιότητα .Ας δημιουργήσουμε στον εαυτό μας την αναγκαιότητα να εκφράσουμε εκείνους που προσπαθούμε να καπελώσουμε ίσως με τις καλές προθέσεις και τις προβολές μας πάνω τους. Ας πάμε εμείς κοντά τους παρά εκείνοι σ'εμάς.. Επί χρόνια ο Eugenio Barba- και είναι απλά ένα από τα παραδείγματα- γυρίζει τον κόσμο ,προσφέροντας τη δουλειά του με αντίτιμο οι ντόπιοι θεατές να παραγάγουν ως αντίδωρο ένα δικό τους δρώμενο…δε λέω πως είναι πανάκεια ,ούτε πως αν δε φιλτράρει κανείς ολ'άυτά μέσα από πολιτική και καλλιτεχνική θεωρεία έχει κάποιο αυτόνομο νόημα εκτός της ευκαιριακής υποστήριξης στόχων και κοινοτήτων, υποστηρίζω όμως ότι είναι μια αρχή επαναπροσδιορισμού όχι μόνο της τέχνης του καθενός μας αλλά και του εαυτού ή της συλλογικότητας που παράγει τη τέχνη .Ζούμε κάτω από μία δεδομένη συνθήκη η οποία είναι και υπεύθυνη για την συνάντηση μας. Υποθέτω ότι αυτήν κατ'αρχήν καλούμαστε να αξιολογήσουμε και να εκφράσουμε. Πέρα από τους μετανάστες , τις μειονότητες, τους ανθρώπους χωρίς ευκαιρία στην παιδεία ,πόσο μάλλον στην τέχνη , ο απέναντι που τα σπάει στα μπουζούκια με τα τελευταία του λεφτά ,εκείνος που ετεροπροσδιορίζεται από τη τηλεοπτική αξία και παραμένει δέσμιος μιας υποκινούμενης και ψευδούς ταυτότητας ,εκείνος που μας θεωρεί επικίνδυνους για την κοινωνική ευημερία ή άχρηστα μη παραγωγικά παράσιτα, αυτός που προστατεύει τι βιτρίνα του περισσότερο απ'ότι το διπλανό του, όλοι αυτοί οι μέχρι τώρα εξ ορισμού απέναντι είναι νομίζω οι εν δυνάμει σύμμαχοι μας και τη γλώσσα που θα κινητοποιήσει αυτούς χρειάζεται να ευφεύρουμε φέρνοντας τους στο προσκήνιο μας, καταλαβαίνοντας τους , χρησιμοποιώντας ίσως τον κώδικά τους, εκφράζοντας με τη γλώσσα τους ή τη κοινή μας πια γλώσσα και τη δική μας αγωνία και ομορφιά όπως και τη δική τους.

από Dec-m-embered 12 Φεβρουάριος 2009 4:53 μμ


Υπαρχει ενδιαφερον;

προταση για (καλλιτεχνικη; η οχι απαραιτητως...) δραση αντιπληροφορησης το σαββατο βραδυ σε περιοχες του κεντρου με κινηση (πχ ψυρρη, γκαζι, θησειο).

μπορουμε αμεσα να ετοιμασουμε κειμενο (η ομαδα κειμενου μολις απεκτησε τα δυο πρωτα μελη της-εμενα κι αλλον εναν) για την αλλοτριωση, το θεαμα, την πληξη του σαββατοβραδου στα μπαρ.

μπορει επισης να γινει αναφορα στην επερχομενη οικονομικη κριση, να αποενοχοποιηθει ο κοσμος.

το να μην εχεις φραγκο να πιεις ενα ποτο στο μπαρ δεν ειναι ντροπη. υπαρχουν κι αλλοι τροποι να νιωσεις ανθρωπος, αποδεκτος, περα απο οσους επιτασσει η κυριαρχη αισθητικη του θεαματος.
ας ανοιξουμε με τους φιλους μας την πορτα και ας βγουμε στο δρομο, ας μοιραστουμε ενα μπουκαλι με "ξενους", ας...

κοντα σε αυτα, και τα ηδη υπαρχοντα κειμενα για κουνεβα, συλληφθεντες, παρκακι.

τωρα αν θελει να φερει κανεις και μπογιες, μπαλα, καμια μπουκαλα η δυο αυγα τουρκιας δε νομιζω να ενοχληθει η εξεγερση...

σχεδιο δρασης:

- οποιος/α θελει να δρασουμε αυτο το σαββατο μπορει να μου στειλει mail στο nikos.underwater@gmail.com

- οσοι μαζευτουμε σε πρωτη φαση, ακομα και λιγοι, ετοιμαζουμε αυριο το κειμενο και προπαγανδιζουμε τη δραση μεσω αλλων διαδυκτιακων τοπων (οχι της λυρικης) και κυριως σε φιλους και γνωστους.

- μαζευομαστε λιγο πριν την πορεια του σαββατου στα προπυλαια για τους συλληφθεντες, τυπωνουμε τα κειμενα, τα καβατζωνουμε, και συμμετεχουμε στην πορεια προπαγανδιζοντας και τη βραδυνη δραση.

- τα υπολοιπα συζητιουνται ιδιωτικως...

Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΙΟΣ. ΑΣ ΤΟΝ ΜΕΤΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...

12 Φεβρουάριος 2009 9:41 πμ

ο παγκόσμιος Άνθρωπος

Ασυνείδητα επανέρχονται οι υπαρξιακές ανησυχίες μας και μας τυλίγουν συλλογικά σ' έναν ιστό αμφισβήτησης του ανθρώπινου πολιτισμού.
Οι μικρές απορίες και οι ερωτήσεις μας ,γκρεμίζουν τα ψεύδη που βυζαίνουν οι κοινωνίες μας. Είναι η πρώτη φορά που ο παγκόσμιος άνθρωπος, αντικρύζει μια Γη, πού δεν έχει πλέον δρόμους δεν έχει μονοπάτια και σύνορα, οι θεωρίες εφαρμόστηκαν και οι ιδέες τους προδώθηκαν, οι ταμπέλες δείχνουν κάπου αόριστα, αποπροσανατολίζουν τις αισθήσεις, δημιουργούν σύγχυση.
Υπάρχει μόνο η αίσθηση μιας άλλης, νέας εποχής, του μέλλοντος, χωρίς αιώνες.
Μόνο στιγμές και διάδραση.
Οι Άνθρωποι συν-δημιουργούν συμ-μετέχουν προσ-φέρουν συν-εισφέρουν συμπαρα-στέκονται συμ-βαδίζουν εμ-πιστεύονται δέχονται ενδιαφέρονται ερωτεύονται αγαπούν.

Είμαστε στον δρόμο, ξημερώνουμε κι εμείς μαζί με την μέρα που έρχεται...

Μια γεμάτη αίθουσα, με νέο κόσμο, έτοιμο για δράση. Τον Δεκέμβρη σπάσαμε το κλουβί μας και βγήκαμε να πάρουμε ανάσα. Δεν γυρίζουμε πίσω. Όσο πολυτελές και να είναι το κλουβί αυτό, όσο και να λεπταίνει η οθόνη της τηλεόρασης στο σαλόνι, όσο και να γίνονται πιο φανταχτερά τα show reality, δεν γυρνάμε πίσω . Είμαστε το ηλιακό κύμα που χτυπάει στο κέντρο της ναρκωμένης Γης και αναπροσδιορίζει την μορφή και την λειτουργία της.
Ανακαλύψαμε την ελευθερία ξανά και την αλληλεγγύη. Δεν δημιουργούμε από σύμπτωση, δρούμε συλλογικά, βιωματικά, παλιρροιακά. Μέσα στην εκκωφαντική σιωπή της παθητικότητας, ακολουθούμε τον αντίλαλο της αμφισβήτησης, την μελωδία της διαφορετικότητας, τον παλμό της συμμετοχής. Εμείς μέσα στην αποκρουστική αποσύνθεση της συνειδητότητας, συνθέτουμε το νέο σκηνικό μιας παράστασης χωρίς θεατές. Είμαστε άνθρωποι της δράσης και δράττοντας θα προχωρήσουμε , δεν μας φτάνουν τα λόγια και δεν μας νοιάζουν τα χρήματα. Συναντιόμαστε και συζητάμε για την εύρεση χώρου. Ο χώρος δεν φτάνει να είναι εκατοντάδες τετραγωνικά. Πρέπει να είναι χιλιάδες, για να χωρέσει όλη αυτή την δημιουργία που έρχεται από το μέλλον γιατί, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Είμαστε στον δρόμο, ξημερώνουμε κι εμείς μαζί με την μέρα που έρχεται.

Χθες...

Στην χθεσινή συνέλευση, εκφράστηκε η επιθυμία δημιουργίας ενός κοινωνικού κέντρου, το οποίο θα λειτουργεί ως χώρος ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης και διδασκαλίας.
Οι δράσεις του θα περιλαμβάνουν από ανοιχτά και δωρεάν μαθήματα τέχνης σε συνανθρώπους που το επιθυμούν, μέχρι ανοιχτές προς όλους εκδηλώσεις, παραστάσεις, εκθέσεις, συναυλίες, κτλ. Παράλληλα θα λειτουργεί και πειραματικό εργαστήρι όπου θα λαμβάνει χώρα κάθε πιθανή έρευνα πάνω στην τέχνη. Σκοπός της προσπάθειας αυτής ειναι η επαφή με τις τέχνες, ανθρώπων που είναι αποκλεισμένοι από αυτές για λόγους οικονομικούς ή ταξικούς (για παράδειγμα μετανάστες). Η δυνατότητα συνεργασίας και κοινής δημιουργίας καλλιτεχνών, η λειτουργία ενός χώρου ο οποίος θα στεγάσει συζητήσεις και κοινωνικούς προβληματισμούς.
Η λειτουργία του χώρου θα βασίζεται στην αυτοοργάνωση, χωρίς ιεραρχία, μέσω της ανοιχτής γενικής συνέλευσης.
Είμαστε αλληλέγγυοι, προς όλες τις προσπάθειες δημιουργίας χώρων, ελεύθερης αδιαμεσολάβητης έκφρασης, σε γειτονιές της Αθήνας ή άλλων πόλεων.
Επεκτείνουμε τις πρωτοβουλίες μας και σε ανοιχτούς χώρους (πλατείες, πάρκα, γειτονιές).

Πρωτοβουλία για την δημιουργία Ελεύθερου κοινωνικού χώρου στη Δράμα

Κάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση.


Στην Δράμα έχει δημιουργηθεί η ανάγκη θεμελίωσης ενός Ελεύθερου κοινωνικού χώρου.

Οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι αποσκοπούν στην διάσπαση του ατομικισμού, την ελεύθερη κοινωνικοποίηση των ανθρώπων, την αλληλεγγύη/αλληλοβοήθεια, την άρση της παθητικότητας της κοινωνίας, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Σε ένα τέτοιο χώρο μπορούν να φιλοξενηθούν συνελεύσεις κατοίκων, συλλογικοτήτων, συνδικάτων/σωματίων.

Μπορεί να ενισχυθεί η πνευματική καλλιέργεια, η μάθηση και η δημιουργικότητα, με δωρεάν μαθήματα ξένων γλωσσών, θεατρικές ομάδες, προβολές ταινιών, ομιλίες για θέματα κοινού ενδιαφέροντος, δανειστικές βιβλιοθήκες, δημιουργία μουσικών σχημάτων κ.α.

Έτσι λοιπόν μερικοί πολίτες τις Δράμας αποφασίσαμε να προτείνουμε μια ανοιχτή συνέλευση για να συζητηθεί το θέμα της δημιουργίας ενός τέτοιου χώρου, μακριά από τα κόμματα, βασιζόμενου στην άμεση Δημοκρατία μακριά από τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον φαλλοκρατισμό και κάθε άλλη μορφή ανισότητας.

Καλούμε ανθρώπους κάθε φύλου, και ηλικίας, το Σαββάτο, 14 Φεβρουαρίου και ώρα 21:00 στον πάνω όροφο του καφέ «Γιουκαλίλι» (ανεβαίνοντας την Βενιζέλου δεξιά) για συζήτηση και προτάσεις σχετικά με την υλοποίηση του όλου εγχειρήματος.

Σίγουρα κάτι καλό θα βγει. Ενημερώστε όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται.

από indymedia

Ραγιάδες και αγάδες

Ανοίγεις τα μάτια. Η Ελλάδα κομμένη σε φέτες. Οι αγρότες κατάλαβαν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στα γόνατα, και έκλεισαν εθνικές οδούς και σύνορα, ζητώντας επιδότηση τιμών. Η κυβέρνηση, γονατισμένη ηθικά και πολιτικά, πελαγωμένη οικονομικά, απαντά αμέσως στην πρόκληση προσφέροντας 500 εκατομμύρια και μερικές υποσχέσεις για τα θεσμικά. Η αναστάτωση κρατάει μερικές μέρες ακόμη, αλλά τελικά οι αγρότες αποσύρονται από τα μπλόκα.

Συνεχίζουμε με υποθέσεις, με πολύ πιθανά σενάρια. Λίγες ημέρες αργότερα, οι ταξιτζήδες τραβάνε χειρόφρενο. Κάτι ζητάνε κι αυτοί: λ.χ. αναπροσαρμογή του κομίστρου διότι δεν πέφτει η τιμή του πετρελαίου, για την οποία τιμή κατηγορούν οι πρατηριούχοι τα διυλιστήρια και απειλούν κι αυτοί να κλείσουν τις αντλίες κ.ο.κ. Η κυβέρνηση θα σπεύσει να ικανοποιήσει τους ταξιτζήδες· δεν θα τους δώσει χρήματα, αλλά θα τους παραχωρήσει άλλο προνόμιο: λ.χ. να φοροδιαφεύγουν.

Μόλις λύσουν την απεργία οι ταξιτζήδες, και πάει να επανέλθει σε κανονική ροή ο αστικός βίος, θα αρχίσουν απεργία οι ελεγκτές εναερίου κυκλοφορίας, οι οποίοι κρατιόντουσαν με τα δόντια. Κλείνουν τα αεροδρόμια, ακυρώνονται οι πτήσεις, απειλείται ο τουρισμός, ματαιώνονται διεθνή ματς, αμαυρούται η εικόνα της χώρας, τέτοια. Σπεύδει ο αρμόδιος υπουργός, βρίσκει κάτι λεφτά δανεικά, τα μοιράζει, τους λέει εμπιστευτικά “μη το μάθει όμως η Ευρωπαϊκή Ενωση”, ανοίγουν τα αεροδρόμια.

Ενώπιον μιας τόσο γονατισμένης και πρόθυμης κυβέρνησης, κι άλλοι κλάδοι μπαίνουν στο χορό, κλείνοντας οδούς, δημόσια καταστήματα, ζωτικές λειτουργίες. Νηπιαγωγοί, αγροφύλακες, τριμηνίτες υπάλληλοι ΚΕΠ, συμβασιούχοι αρχαιοφύλακες, κλιμακώνουν τον διάλογο με την κυβέρνηση, η οποία βγάζει κάθε τόσο ένα λαγό επιδοτήσεων από το καπέλο με τα δανεικά, και ικανοποιεί χειμαζόμενες παραγωγικές τάξεις.

Τέλος σεναρίου, επάνοδος στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι πολλές. Κάθε επαγγελματική τάξη έχει τη δική της σκληρή πραγματικότητα, τη δική της αλήθεια. Απαιτεί το δικό της δίκιο, ακόμη κι αν αυτό στρέφεται εναντίον της υπόλοιπης κοινωνίας. Συχνά, η βία είναι η μόνο οδός δικεδίκησης για μια επαγγελματική ή κοινωνική ομάδα· βιαιοπραγεί λοιπόν κατά των υπολοίπων για ένα πρόσκαιρο κέρδος. Από τη μια τσέπη στην άλλη, κυκλικά, σε έναν κύκλο ιδιότυπου αυτοκανιβαλισμού: σου τα παίρνω, μου τα παίρνεις, δανειζόμαστε, αλληλοσπαρασσόμαστε.

Το κράτος ψελλίζει κάποτε κάτι αδύναμα, ελάχιστα πειστικά, περί κοινωνικού συνόλου, συνοχής κ.λπ., αλλά συνήθως, πιστό στην παράδοση πελατειακότητας, συνενοχής, αλληλοεξαχρείωσης, υποχωρεί, μπαλώνει όπως όπως την κουρελού του παρόντος και υποθηκεύει έτι περαιτέρω το μέλλον.

Η κοινωνία συντίθεται από αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες που αδυνατούν να αναγνωρίσουν τα κοινά τους συμφέροντα, να δράσουν από κοινού, να τηρήσουν ένα συμβόλαιο κοινής αποδοχής. Οι κοινωνίες δεν είναι βέβαια ομοιογενείς, ούτε τα συμφέροντα των ομάδων ταυτίζονται πάντα. Μια ποσότητα συγκρούσεων είναι αναπόφευκτη, συχνά και αναγκαία και ανανεωτική.

Ωστόσο, μια κοινωνία που βρίσκεται μονίμως σε ακήρυκτο εμφύλιο με τον εαυτό της, με ομάδες που αλληλοπεριφρονούνται και δεν αλληλοαναγνωρίζονται, ακόμη κι όταν έχουν κοινά συμφέροντα, είναι κοινωνία κερματισμένη, αδύναμη, φιλάσθενη, επιρρεπής στην υποδούλωση. Είναι κοινωνία που υπόκειται εύκολα σε φθαρμένες και νοσογόνους ελίτ εξουσίας, ελίτ που χρησιμοποιούν την εξουσία τους όχι για να συνθέσουν και να ηγηθούν, όχι για να ενοποιήσουν και να σχεδιάσουν, αλλά για να διασπάσουν ακόμη βαθύτερα τη συνοχή, να διαιρέσουν τις κοινωνικές δυνάμεις, ώστε να τις εξουσιάσουν ευκολότερα: σαν τρομαγμένο, κερματισμένο κοπάδι, και όχι σαν οργανωμένο σμήνος. Απέναντι σε μια κερματισμένη κοινωνία, που αντιδικεί με τον εαυτό της, που δεν γνωρίζει τον εαυτό της, που φέρεται σαν μάζα υπηκόων και ζητάει τα ψίχουλα της χρονιάς, η ελληνική πολιτική εξουσία κερδίζει την παρασιτική ύπαρξή της σπαταλώντας κεφάλαιο που δεν της ανήκει: μοιράζει το μέλλον της χώρας. Τζάμπα μάγκες όλοι: και οι ραγιάδες και οι αγάδες.

Ενα βλέμμα, Καθημερινή 01.02.2009 Tου Νικου Γ. Ξυδακη

ανοιχτά δρώμενα ενάντια στην αποστειρωμένη πραγματικότητα

    Κατάληψη Λυρικής, τέλος, μετά από 9 μέρες ελευθερίας

δημοσιεύτηκε χθες από http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com/

Σήμερα Σάββατο 7/2/2009 η Συνέλευση της Εξεγερμένης Λαϊκής Σκηνής αποφάσισε να αποχωρήσει από το κτίριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, έχοντας κατακτήσει 9 μέρες και νύχτες αυτονομίας, ελευθερίας, δημιουργίας και αυτοοργάνωσης στην πράξη.

Πράξη 1η
Απελευθερώσαμε την Ε.Λ.Σ. ως απάντηση στο πνίξιμο κάθε ελεύθερης έκφρασης, την επιβολή πλαστών επιθυμιών, την τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων και την καταστολή. Όταν ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματα καταπατώνται με χημικά, σφαίρες και βιτριόλι έχει έρθει η στιγμή να πάρουμε θέση.

Πράξη 2η
Οικειοποιηθήκαμε ένα σύμβολο καθεστωτικής τέχνης επαναπροσδιορίζοντας τις σχέσεις μεταξύ δημιουργού και θεατή, δάσκαλου και μαθητή. Για 9 μέρες ένα μωσαϊκό ανθρώπων που συναντηθήκαμε το Δεκέμβρη, ζυμωθήκαμε μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και ενώσαμε πολιτική και τέχνη, μέσα κι έξω από τη Λυρική. Δεν διαχωριζόμαστε σε καλλιτέχνες και μη, είμαστε ο ανθός της ζωής.

Όποιος νομίζει ότι η λήξη της κατάληψης σημαίνει το τέλος της ανυπακοής τζάμπα χαίρεται. Δεν παραδίδουμε σε Νιάρχους, Λαμπράκηδες κι άλλους «ειδικούς» τον πολιτισμό που ούτως ή άλλως δεν τους ανήκει. Η παρουσία και η δράση μας στο χώρο της Ε.Λ.Σ. καταδεικνύει ότι η διάκριση «υψηλού-χαμηλού» πολιτισμού όχι μόνο δεν υφίσταται ουσιαστικά αλλά αποτελεί έκφραση εξουσιαστικών σχημάτων που μας διαιρούν και μας περιχαρακώνουν. Για μας η τέχνη είναι ένα πεδίο σύγκρουσης.

Πράξη 3η
Εμείς συνεχίζουμε να οργανωνόμαστε, να εκφραζόμαστε και να δρούμε στους δημόσιους χώρους, να συμπράττουμε και να συνδημιουργούμε στη βάση της αυτονομίας και της αυτοοργάνωσης.

Η κατάληψη αυτή έκλεισε έναν πρώτο κύκλο, ο οποίος μας περιείχε όλους. Θα συνεχίσουμε ως φυγόκεντροι θύλακες, διαχέοντας την κοινή μας εμπειρία και δυναμική προς τα έξω σε κάθε γειτονιά, πάρκο και δρόμο.

Παράλληλα με την κίνηση μας οι εργαζόμενοι και καλλιτέχνες της Όπερας Teatro Colon του Buenos Aires, εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στο εγχείρημά μας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους ενάντια σε 500 απολύσεις και την ουσιαστική διάλυση της Όπερας.

Μηνύματα συμπαράστασης ήρθαν ακόμη από το πανεπιστήμιο του Ροζάριο της Αργεντινής, την κίνηση «Εξεγερμένες Γυναίκες της Βραζιλίας», από τη Βενεζουέλα, και την Ένωση Λαϊκών Συγγραφέων του Εκουαδόρ (UNAPE). Είμαστε αλληλέγγυοι σε όλους αυτούς και καλούμε κάθε εργαζόμενο να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του μέσα στις κυρίαρχες σχέσεις και δομές.

Οι καλλιτέχνες της ζωής δεν είναι οι γελωτοποιοί της εξουσίας. Δεν θέλουμε να γίνουμε ανθρώπινες χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στο οπλοστάσιο της ψυχικής καταστολής, αλλά πυροτεχνήματα χαράς και συγκίνησης στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Προτρέπουμε τους ανθρώπους να προβούν σε ανάλογα εγχειρήματα, να συναντηθούν και να συνδιαμορφώσουν πειράματα αυτονομίας.

Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται. Συμπαράσταση στους τραυματίες της εξέγερσης. Άμεση απελευθέρωση στους συλληφθέντες.

Επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων. Όχι στην τσιμεντοποίηση.

Είμαστε αλληλέγγυοι στο λαό της Παλαιστίνης.

ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ - ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Προσεχώς 4η πράξη

http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com

apeleftheromeniliriki@gmail.com

Ανοιχτές πολυμορφικές δράσεις στο δρόμο

Η εξεγερμένη Λυρική σκηνή ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους τραυματίες και σε όλους τους διαμαρτυρώμενους του πάρκου Πατησίων και Κύπρου,στους συλληφθέντες της εξέγερσης, στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στον Παλαιστινιακό λαό, σε όσους ακόμα ψάχνουν έναν τρόπο έκφρασης, σε εμάς τους ίδιους

ΚΑΛΕΙ

σε ανοιχτά δρώμενα ενάντια στην αποστειρωμένη πραγματικότητα.

Πάρτε τη φαντασία σας και βγείτε στο δρόμο.

Πάρτε : μουσικά όργανα ή υλικά για τη δημιουργία αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων(φακές, μανταλάκια, τενεκεδάκια, κατσαρολικά, κουτάλια-μαχαιροπήρουνα), κόκκινες μύτες και πράσινα αυτιά, κορδέλες, χρώματα και αρώματα, σπρέυ , πινέλα,μπογιές, φαί για ψήσιμο, κορίνες, μπαλάκια και ότι θα μπορούσε να υπάρξει και δεν υπάρχει ακόμα.

Ελάτε να μπλοκάρουμε την κυκλοφορία προτάσσοντας τις επιθυμίες μας.

Τόπος: Ο δρόμος (Ακαδημίας, από Λυρική σκηνή μέχρι Πατησίων)

Ώρα:

12.00 συνάντηση συντονισμού όλων των ομάδων στην κατάληψη της λυρικής

16.00 ταυτόχρονη δράση στα ορισμένα σημεία

17.00 ένωση των δρώμενων με την πορεία που ξεκινάει απο τη Λυρική σκηνή προς το
πάρκο Πατησίων και Κύπρου.



από την Ε.ξεγερμενη Λ.αϊκη Σ.κηνη


Φτου ξελευτεριά στη Λυρική.

Την Παρασκευή 30/01/09 πάρθηκε το κτίριο της Λυρικής Σκηνής από τα χέρια των ιδιωτών και μετατράπηκε σε έναν ανοιχτό, αληθινά δημόσιο χώρο. Ένα χώρο χωρίς εισιτήριο, χωρίς ειδικότητες και δασκάλους, χωρίς σκηνοθέτες.

USA INDYMEDIA ....

εξωστρέφεια και συμμετοχή

Η 2η γενική συνέλευση πραγματοποιήθηκε τελικά στην ε.ξεγερμένη λ.αική σ.κηνή και η παρουσία του κόσμου ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική. Η προσπάθεια ανεύρεσης χώρου, που θα εξυπηρετεί την κοινότητα που δημιουργείται ,συνεχίζεται παρά τις ώρες που περνάμε στη λυρική. Ευχόμαστε η ενεργητικότητα και η αποφασιστικότητα όλων μας να πολλαπλασιάζονται.
Translation