οι αγνωστοι γραφουν για τους αγνωστους

Άγνωστοι Βίοι
Γεννηθήκαμε το Δεκέμβρη στην Εξέγερση
Ζωντανοί
Ηλίθιοι κι ηλιόλουστοι
Θέλουμε οι Ιδέες να Κινούνται
ο Λόγος να γίνεται Μάχη
Νομάδες δεν Ξέρουμε τίποτα
στην Ουτοπία των ονείρων μας
Πορευόμαστε
Ρωτάμε
Συνειδητοποιούμε αν, σώματα σχήματα
Τέχνη τώρα
ενάντια σε κάθε Υπαρκτό Φόβο
φωνάζουμε
με Χιούμορ και χρώματα
Ψηλαφούμε στην ωμότητα τη νέα Ώρα

βάσω

οι αγνωστοι γραφουν για τους αγνωστους

Oνομαζόμαστε «Ά-γνωστοί Καλλιτέχνες». Είμαστε ένα από τα πολλά λουλούδια που άνθισαν στην εξέγερση του Δεκέμβρη.
Ως «Άγνωστοι Καλλιτέχνες» είμαστε μια συλλογικότητα που κινούμαστε στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο. Ο τρόπος που λειτουργούμε είναι αντι-ιεραρχικός και συλλογικός. Δεν μας εκφράζουν οι τελματωμένες κομματικές παρατάξεις, δεν μας εκφράζει η σαθρή κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δεν επιθυμούμε οπαδούς, επιθυμούμε συνοδοιπόρους.
Σκοπός μας είναι να διασπείρουμε το αντι-ιεραρχικό και συλλογικό πνεύμα σε ευρύτερη κοινωνική κλίμακα. Ο καθένας και η κάθε μία από εμάς αντιπροσωπεύει τον εαυτό του/της, λειτουργώντας έτσι με όρους άμεσης δημοκρατίας. Οι σχέσεις μας στηρίζονται στην αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα.
Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου λειτουργούμε ή συνυπογράφουμε μέσα σε ένα ευρύ πεδίο πολιτικών πρακτικών και δράσεων που προωθούν την αυτό-οργάνωση, στοχεύοντας στη ρήξη και την ανατροπή των υπαρχουσών δομών. Σε αυτές τις πρακτικές και τις δράσεις συνδυάζουμε την Τέχνη με την Πολιτική, την Πολιτική με την Τέχνη.
Πιστεύουμε πως η Τέχνη είναι ένα πολύ δυνατό και αξιοποιήσιμο μέσο για να αποδομηθούν οι «βεβαιότητες». Αυτές που δημιουργούν τις συνθήκες για απολυταρχικά καθεστώτα με το προσωπείο της δημοκρατίας, αυτές των «εθνικών» διαφορών, του «διαφορετικού», του «ξένου» και κατά συνέπεια εχθρικού. Πολύ περισσότερο, τις προσωπικές βεβαιότητες που έχει ορίσει ο καθένας και η κάθε μία ως ζωή και (αναπόφευκτα) ως πολιτική στάση. Εκείνες τις προσωπικές βεβαιότητες, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που συνειδητά ή εν αγνοία μας δημιουργούν τις συνθήκες για την πνευματική έρημο που διανύουμε και θα διανύουμε.
Επιθυμούμε να καλλιεργήσουμε τις ευαισθησίες και τα πολιτικά μας αντανακλαστικά κατά τρόπο μη-γραμμικό: η αφετηρία μας είναι πρώτα απ’ όλα να αφυπνίσουμε και να καλλιεργήσουμε τις αισθήσεις και τις δυνατότητες, παρομοίως με αυτές των πρωτόγονων φυλών όπου η τέχνη βιώνεται ως μια τελετουργική διαδικασία, στοχεύοντας στην αναβάθμιση της ξεχασμένης εσωτερικής ζωής του καθενός και της κάθε μίας. Εκ των υστέρων, προσανατολίζουμε τις δυνατότητες και τις ευαισθησίες αυτές στη ρήξη του υπάρχοντος σαθρού συστήματος, των οικονομικά αποκλεισμένων, των ανέργων, των πολιτικών κρατουμένων, των δολοφονημένων από την κρατική καταστολή αλλά και των μοναχικών, των αποξενωμένων, αυτών που ψάχνουν μια διέξοδο της δημιουργικότητάς τους.
Τέλος, μαζί με ομάδες και συλλογικότητες κινούμαστε ψηλαφητά προς την καλλιέργεια μιας αισθητικής ανάλογης προς αυτήν που προέκυψε αποσπασματικά μεν, με μια αξιόλογη ευφυΐα δε, από ομάδες ή μεμονωμένα άτομα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Η ανάγκη ύπαρξης μιας αισθητικής δεν είναι απλά ένα αίτημα για να αποκρυσταλλωθεί το εξεγερσιακό πνεύμα σε περιττούς καλλιτεχνικούς φενακισμούς. Πρόκειται για την εσωτερική ανάγκη ενός ανθρώπου ή ενός κινήματος, να αποκτήσει ταυτότητα, σημείο αναφοράς ως μια σταθερά ενάντια στη λήθη που οι Κρατούντες πασχίζουν να επιβάλλουν.
Γιατί όποιος ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.

μακμαν

οι αγνωστοι γραφουν για τους αγνωστους

Είμαστε οι Ά-γνωστοί Καλλιτέχνες.
Ένα από τα πολλά «μωρά» που κυοφορούνται εδώ και χρόνια από τον καθημερινό βιασμό των ζωών μας και που τελικά γεννήθηκε το Δεκέμβρη. Στόχος μας είναι ν’ αφυπνίσουμε και ν’ απελευθερώσουμε τα μυαλά μας από τη διάβρωση που έχουν υποστεί μέσα στο ωμό καπιταλιστικό κατασκεύασμα που μεγαλώνουμε και μας γερνά, ώστε να κλονίσουμε τα θεμέλιά του.
Αυτό, το τόσο σάπιο πλέον, που συντηρείται μόνο εξαιτίας της ανοχής μας και της κατασκευασμένης από το ίδιο αντίληψής μας ότι η διαφθορά, η αστυνομική βία, η ληστρική εργασία-σκλαβιά, η τσιμεντοποίηση της ζωής μας και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά, υφίστανται εξαιτίας της «κακής και άπληστης» ανθρώπινης φύσης. Κι όμως όλα αυτά που μας στεγνώνουν καθημερινά υπάρχουν γιατί εμείς δεχόμαστε βεβαιότητες που έχει φυτέψει στο μυαλό μας το τέρας της εξουσίας από τα πρώτα μας κιόλας βήματα στην κοινωνική ζωή (βλ. σχολείο), βάζοντάς μας σε μια αέναη λούπα όπου όλα δικαιολογούνται, γιατί «έτσι είναι ο κόσμος».
Τα προκαθορισμένα όρια και ο ψεύτικος κατ’ επιλογήν εφαρμόσιμος νομικός πολιτισμός είναι το όχημα που μεταφέρει εδώ και πολλά χρόνια με ασφάλεια αυτούς που δημιούργησαν και με κάθε θυσία προσπαθούν να διατηρήσουν το ισχύον, σαθρό και κάθετης λογικής εξουσιαστικό σύστημα στο οποίο όσο χαμηλότερα βρίσκεσαι τόσο λιγότερο ακούγεται η φωνή σου. Αυτό που σήμερα είναι νόμιμο αύριο είναι παράνομο κατά πώς συμφέρει και ως επικύρωση αυτού ζητάνε τη συμμετοχή μας κάθε 4 χρόνια στη δημοκρατία τους και μετά για «ύπνο». Γι’ αυτό λοιπόν κι εμείς αποφασίσαμε να βρεθούμε λίγο νωρίτερα μαζί με άλλες συλλογικότητες και άτομα σε ανοιχτές αντι-ιεραρχικές συνελεύσεις και δράσεις, φωνάζοντας κι έχοντας για ηχείο μας την τέχνη, την οικειοθελώς προσφερόμενη κι όχι αυτή που κοιμίζει τις συνειδήσεις μ’ ένα τραγούδι στο μαξιλάρι.
Γιατί τέχνη μας είναι η κατανόηση ότι μόνο εμείς θέλουμε να ορίζουμε τις ζωές μας.
θάνος

πορεια ζωγραφου ωρα 6.3ο

ΑΝΤΙΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ




παρεμβαση,εγκατασταση ,ανταπαγορευτικο φεστιβαλ





πρωτομαγια



ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ




Translation