Το σενάριο-περιγραφή της ανοιχτης δράσης στα πλαίσια της διαμαρτυρίας στις 4-4

Ενώ πραγματοποιούνταν προσυγκέντρωση στο σταθμό του θησείου, κάποιες άλλες προσυγκεντρώνονται έξω από το σταθμό Μοναστηρακίου.

Στο σημείο λοιπόν εκείνο που τελειώνει η κατανάλωση και καταλήγουν γυναίκες άντρες και παιδία και όλα τα παραμύθια για την απόκτηση της ομορφιάς και της ευτυχίας.. γίνεται η δράση.

Όσες γυναίκες ήθελαν να συμμετέχουν είχαν η κάθε μια από μια μάσκα ομορφιάς μαζί τους.
συναντιόμαστε και απλωνόμαστε πάνω στην πλατειά και η κάθε μια βρίσκει τον τόπο της για να δράσει και να είναι εμφανής.
αφήνουμε να περάσει κάποιος χρόνος μέχρι να ενσωματωθούμε και να ξεχαστεί η όποια σχέση μεταξύ μας.

Αισθανόμαστε το χώρο, τον τόπο, τη στιγμή και το περιβάλλον και όταν η κάθε μια αισθανθεί έτοιμη ξεκινά.
Σε ανύποπτο χρόνο ξεκινάει η κάθε μια να βάζει στο πρόσωπο της μάσκα ομορφιάς.
αλείφει το πρόσωπο της, αργά και με προσεκτικές κινήσεις, απλώνοντας την κρέμα γύρω από τα μάτια και σε όλο το πρόσωπο και στέκεται εκεί μέχρι η μάσκα να στεγνώσει.

Εντωμεταξύ συμβαίνει αυτό και από τις υπόλοιπες ενώ την ίδια στιγμή πολλές γυναίκες αλλά και άντρες που περνούν αναγνωρίζουν την διαδικασία και τους κινείται η περιέργεια.

Όλοι ξέρουμε ότι όταν φοράς τη μάσκα αυτή δε πρέπει να μιλήσεις γιατί θα σπάσει και έτσι δε θα γίνει η δουλεία. Γίνεσαι αλλόκοτη σαν φάντασμα και όταν σου μιλάνε δεν απαντάς για να μην κουνήσεις το στόμα σου και κάνει ρωγμές. Συνήθως όταν σου μιλάνε απαντάς με μουγκρητά..
Εικόνες αλλόκοτες της καθημερινής ζωής των γυναικών.

Όλη η δράση γίνεται με αργό και νωχελικό ρυθμό
για να κάνει αντίθεση με το ρυθμό που επικρατεί στο σημείο ένα σαββατιάτικο πρωινό και έτσι να τραβήξει το ενδιαφέρον και παράλληλα να είναι απόκοσμη, θυμίζοντας μια ιδιωτική, γυναικεία σκηνή.

Μόλις αισθανόμαστε ο,τι η μάσκα αρχίζει να τραβάει το πρόσωπο έντονα συγκεντρωνόμαστε όλες μαζί σιγά-σιγά και κατευθυνόμαστε σαν πομπή γυναικών, με πορεία προς το Θησείο.

κατηφορίζουμε όλες μαζί απλά και αργά τον δρόμο παράλληλα με τις γραμμές μέχρι το θησείο και εκεί συναντιόμαστε με τους υπόλοιπους για την πορεία..

Όσοι παρακολουθούν την δράση οδηγούνται στην συγκέντρωση για την πορεία.
Εκεί τελειώνει πλένοντας τα πρόσωπα μας.
(Διάρκεια 30-40 λεπτά περίπου).


Γυναίκες που φοράνε τις μάσκες ομορφιάς και γίνονται σα μούμιες που δε μπορούν να μιλήσουν. Είναι μια εικόνα συμβολική για το πώς μας θέλουν. Υποταγμένες και υποταγμένους στα παραμύθια της καταναλωτικής και αλλοτριωμένης ζωής.
τις κουκούλες και τις μάσκες του ψέματος, της υποκρισίας και του φόβου, της ανασφάλειας και της υποταγής δε της θέλουμε στα κεφάλια μας ούτε στην ψυχή μας.
Προτιμούμε τις μάσκες τις ελευθέριας που μας οδηγούν στην αναζήτηση της αληθινής ζωής.