ΤΕΧΝΗ + ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ + ΤΕΧΝΗ
1. Είμαστε ένα από τα κύματα της αγριεμένης θάλασσας του Δεκέμβρη.
2. Διαφέρουμε από όλες τις άλλες συλλογικότητες, αν και έχουμε μαζί τους επιλεκτικά κοινές δράσεις, γιατί φρονούμε πως το ξεπέρασμα της υπάρχουσας κοινωνίας ταυτίζεται με το ξεπέρασμα της υπάρχουσας Τέχνης . Και το αντίστροφο. Η συγκρότηση μιας Άλλης Κοινωνίας συνυφασμένης με μια Άλλη Τέχνη είναι ο ιστός που συνέχει όλες μας τις πράξεις.
3. Με έκπληξη και απορία διαπιστώνουμε το προφανές: η ριζική αλλαγή της κοινωνίας και η ριζική αλλαγή της τέχνης προϋποθέτουν και απαιτούν τον ριζικό επανασχηματισμό της προσωπικής μας ύπαρξης. Μετασχηματισμός που είναι μέσο και σκοπός ταυτόχρονα των πράξεών μας. Το εγχείρημά μας απαιτεί τον επίπονο και διαρκή επανακαθορισμό των ηθικών, θυμικών και λογικών καταβολών τού είναι μας, ακόμα περισσότερο την ψυχολογική / ψυχαναλυτική /επαναδιαπραγμάτευση τού ασυνείδητού μας. Η αγνόηση αυτού του όρου αποδείχθηκε, περισσότερο από κάθε άλλο αίτιο, ο Δούρειος Ίππος της ήττας των επαναστάσεων του 19ου και του 2οου αιώνα.
4. Ο τρίτος στύλος ορισμού της συλλογικότητάς μας είναι η προσχώρηση στο σύγχρονο κίνημα που επεξεργάζεται μια Άλλη, ριζική σχέση με την Γενεσιουργό Φύσι.
5. Η εξόρυξη της θεωρίας της συλλογικότητάς μας κρύβεται στην ίδια της την πρακτική. Και το αντίθετο. Τόσο οι προσχεδιασμένες πράξεις μας όσο και η μη διαχωρισμένη θεωρία που τις παράγει, είναι αποτέλεσμα αδιαχώριστης κοινωνικής και πολιτικής συνειδητοποίησης και αντίστασης, αφενός, και καλλιτεχνικής έκφρασης, αφετέρου. Και είναι δύο οι τρόποι που χαρακτηρίζουν τα έργα μας: είτε σχηματίζονται ανασυρόμενα μέσω εκτροπής - οικειοποίησης /αντιστροφής / επανάχρησης / πειράγματος / από το Αχανές Μουσείο της Ιστορικής Τέχνης, είτε είναι πρωτότυπα και καινοφανή.
6. Η συλλογικότητά μας δεν είναι παρά ένα μικρό κύμα στον Ωκεανό της Διεθνούς Εξέγερσης. Αναπνέει και αναπτύσσεται μόνο με το οξυγόνο της άμεσης δημοκρατίας, της αιρετότητας και της ανακλητότητας των εκπροσώπων της και των αποφάσεων των συνελεύσεών της. Το παράδειγμα της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας, τόσο της υπαρξιακής /κοινωνικής /καλλιτεχνικής της συγκρότησης όσο και του ριζικού φαντασιακού της παραμένει για μας σταθερή πηγή τροφοδότησης σκέψεων και ιδεών. Η σοφία της Ανατολής είναι η συμπληρωματική εκδοχή του αρχαιοελληνικού τρόπου. Στο μυθιστόρημα της μαύρης νύχτας της απονεκρωμένης καταναλωτικήςθεαματικής κοινωνίας, παραμένει για μας ακέραιη η δύναμη της εξέγερσης του 1848 και η γιορτή της Κομμούνας του Παρισιού του 1871. Τις σημαίες που κρατούσαν οι ναύτες της Κρονστάνδης, τα εργατικά συμβούλια των Ισπανών αναρχικών, οι Ούγγροι επαναστάτες και οι εργάτες της Αλληλεγγύης, αναρριπίζουν οι ίδιοι άνεμοι που ανέμιζαν τα λάβαρα των Ζιγκακούρεν. Και του Μάη του ’68. Μαζί με τους θορυβώδεις ντανταϊστές, τους λυρικούς σουρεαλιστές, τους ψυχρούς λετριστές και την άτεγκτη Internationale Situationiste, παραμένουν ακέραιοι και εναργείς ανάμεσα στις γραμμές των βιβλίων της Ιστορίας οι ανώνυμοι εξεγερμένοι. Είμαστε Μέλη της Ανίκητης Εκδοχής της Ομορφιάς που Έρχεται, γιατί όλα πρέπει να εφευρεθούν από την αρχή.
7. Αν και ελάχιστοι μήνες έχουν περάσει από την Εξέγερση του Δεκέμβρη, τότε που το πρόταγμα μιας ΆλληςΤέχνηςΆλληςΖωής συνειδητά και ελεύθερα από εμάς επιλέχθηκε, καμιά υποψία κρατικής καταστολής ή υποκειμενικής παραίτησης δεν φαίνεται ικανή να αναχαιτίσει την Ωκεάνια ορμή του ΕΜΜΑΝ 2o 1ο ο9
Κάθε χαρακτήρας εχει μια σκοτεινή και μια φωτεινή, μια κακή και μια καλή πλευρά. Εάν δεν γνωρίζεις και τις δύο πλευρές των χαρακτήρων σου παραμένεις στην επιφάνεια. Η σκιά ( the shadow) μιας προσωπικότητας εκφράζει την άλλη πλευρά: Εάν πρόκειται για έναν θετικό χαρακτήρα, η σκιά είναι η σκοτεινή πλευρά του, εάν πρόκειται για έναν σκοτεινό, η σκιά είναι η θετική πλευρά του. Σε κάθε περίπτωση η σκιά είναι ο αχώριστος σύντροφος κάθε χαρακτήρα
ΣΕΝΑΡΙΟ, η τεχνη της επινοησης της αφηγησης στον Κινηματογραφο, Χριστίνα Kallas - Καλογεροπούλου
Η εικαστική απόδοση της σκιάς είναι μία ιδιάζουσα πράξη αποτύπωσης, στοχασμού και συνειδητοποίησης. Είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να γίνει είτε από αυτούς που δεν έχουν καθόλου ή έχουν μικρή σχέση με τη ζωγραφική είτε από έμπειρους ζωγράφους, είτε- ίσως το καλύτερο - από τον συνδυασμό τους.
Στη Δύση, η εκτεταμένη συνδυαστική /εργαλειακή της χρήση ανοίγει όλα τα ερμητικά κλειδωμένα δωμάτια. Η αινιγματώδης σκιά των πλανητών, αντικείμενο ανάλυσης και όργανο μέτρησης ταυτόχρονα, συμβάλλει στη θεμελίωση της γεωμετρίας, της αστρονομίας, στη μέτρηση του χρόνου.
Ο Παρμενίδης, τον 6ο πχ αιώνα, από τη προφανή παρατήρηση πως οι φάσεις της σελήνης - οι αλλαγές της σκιάς που το φως του ήλιου αφήνει πάνω της - δεν είναι παρά παραπλανητικές εντυπώσεις, οδηγείται στο οριακό συμπέρασμα της ανυπαρξίας του τίποτα, του ενοειδούς του κόσμου, της απουσίας κάθε μεταβολής. Αργότερα, μέσα στο ανείδωτο αλλά ακαταμάχητο Σπήλαιο των Σκιών, ο Πλάτωνας θα θεμελιώσει τη φιλοσοφία, που δεν είναι παρά στοχασμός της διάκρισης μεταξύ φαινομενικότητας και πραγματικότητας. Στην Αίγυπτο, ο Θαλής υπολογίζει, κατ’αναλογία, το ύψος μιας πυραμίδας μετρώντας το μήκος της σκιάς της, το μεσημέρι, τότε που το δικό του ύψος ισούται με το μήκος της δικής του σκιάς.
Και από εκεί στα πτυχωτά ενδύματα των κορών και των κούρων, τις ραβδώσεις των αρχαιοελληνικών κιόνων, στον Λεονάρντο ντα Βίντσι και στο κιάρο - σκούρο, στις έντονες σκιές του Καραβάτζιο, στη Νυχτερινή Περίπολο, τις έγχρωμες σκιές του Ιμπρεσιονισμού, στη Σκιά των Ανθισμένων Κοριτσιών του Μαρσέλ Προύστ.
Στα μισοσκόταδα της Ανατολής κατοικούν τα αγαθά και απέριττα πλάσματα της σκιάς. Εκεί, το ραγισμένο, το παλιωμένο, το μοναχικό, το καπνισμένο, αποτελούν το ασαφές και ομιχλώδες βασίλειο της καθημερινής ομορφιάς. Η ομορφιά είναι ψυχρή, αμυδρή, μισοκρυμμένη, κόρη της σιωπηλής σκιάς. Αυτή η θαμπή σκιά απλώνεται στα μεγάλα γείσα των κτισμάτων, στους περίτεχνους κήπους, στη πολύπλοκη ενδυμασία, στο θέατρο Νο, στα καλαμένια διαχωριστικά, στα χάρτινα τζάμια, στα κομψά ξύλινα περίπτερα και στα σκεύη του τσαγιού, στις Πύλες των Πόλεων.
Αν το σπαταλημένο φώς, που φαίνεται να έχει χάσει τη μεταφυσική του αίγλη, χαρακτηρίζει τη Δύση, η τέχνη και ο πολιτισμός της σκιάς χαρακτήριζε την Ανατολή. Τώρα όμως, όλα αυτά ανήκουν στα βιβλία της Τέχνης και της Ιστορίας. Η γενικευμένη α-σχήμια που κατέκτησε κάθε μέρος του πλανήτη, πληγώνει βαθιά την ευαισθησία μας. Κάθε πράξη εναντίωσης γίνεται και πράξη αναζήτησης ενός άλλου σκιοφωτισμού
ΦωςκαιΣκιά: ενα καινούριο παιχνίδι που η Εξέγερση καλείται να ανακαλύψει από την αρχή Βιβλιογραφία: ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ /ΤΑΝΙΖΑΚΙ /μετφρ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ/ΑΓΡΑ/ 1992, ΣΚΙΑΙ ΕΡΡΙΜΜΕΝΑΙ /E. H. GOMBRICH/μετφρ.ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΠΑΣ /ΑΓΡΑ /1999, Η ΑΝΑΚΑΛΙΨΗ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ /ROBERTO CASATI/μετφρ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ / 21ΟΥ/ 2οο4
ΜΑΚΜΑΝ+ΕΜΜΑΝ ο5 ο7 ο9 /2ο 1ο ο9
ΤΑ ΑΔΡΑΝΗ ΠΑΝΟ…
1. Εκτείνονται κατά την οριζόντια Και το πανό και τα μάτια και το σώμα και η ύπαρξη αναφέρονται στο ενθαδικό εδώ κάτω
2. Το κρατάνε πάντοτε δύο : πανό και κρατούντες συνυπάρχουν.
3. Δεν απαιτείται καμιά ιδιαίτερη δεξιότητα. Μόνο η ικανότητα συγκράτησης, που εκφέρεται μέσω της δύναμης .
4. Το κοντάρι είναι ένα ουδέτερο μέσον. Μονότονο / με αιχμηρές ακμές / ακατέργαστα τεχνητό και ακατέργαστο φυσικό
5. Το κράτημά του είναι, επίσης, ουδέτερο και μονότονο, αφού είναι απλή διεκπεραίωση: συγκράτηση, υπερύψωση και μετακίνηση
6. Η στήριξη του υφάσματος στα κοντάρια γίνεται χωρίς ενδιάμεση κατασκευή. Συνήθως με φανερά καρφιά.
7. Το σύνολο της κατασκευής του αποτυπώνεται στην όψη του.
8. Η οπτικότητά του είναι μερική και τοπική.
9. Ακόμα και από την αστυνομία, ο μεγαλύτερος εχθρός τού πανό είναι ο άνεμος. Οι τρύπες στην επιφάνειά του φανερώνουν τον αντίπαλο που πάντοτε θα το επιβουλεύεται
10. Το πανό δεν παράγει τίποτα πέρα από τη χρήση του, δηλαδή να μεταφέρει το μήνυμα. Απλώς υπάρχει, χωρίς να παραπέμπει κάπου αλλού.
11. Τα πανό δεν μπορούν ούτε να υπερβούν ούτε να παρασύρουν αυτούς που τα κρατούν / ακολουθούν. Μπορούν μόνο να τους βραδυπορούν
... ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΙΚΗΤΑ ΛΑΒΑΡΑ
Ανίκητος είναι ο στρατιώτης που έχει νοσταλγία και επιστρέφει στο σπίτι του Σουν Τσου, Η Τέχνη του Πολέμου
1. Εκτείνονται καθ’ύψος/κατά την κατακόρυφο. Και τα μάτια και το σώμα και η ύπαρξη αναφέρονται στο μεταφυσικό άνω.
2. Το κρατάει πάντοτε μίαένας: κρατώντας το το αναδεικνύουν και αυτό, ανταποδίδοντας, τους ανυψώνει.
3.Απαιτείται:ασκημένοσώμα/ευκινησία/εγρήγορση/παρατηρητικότητα/προβλεπτικότητα/αυτοδιαδραστικότητα/ευαισθησία
4. Το καλάμι - μπαμπού/κοντάρι του λάβαρου είναι ενεργό μέλος του συνόλου: είναι φίνο και λείο / έχει κόμπους / διαφοροποιείται παντού /είναι μοναδικό / είναι απέριττο φυσικό είδος
5. Το κράτημά του από το χέρι έχει ένα διαρκές ενδιαφέρον και είναι ευχάριστο
6. Ο τρόπος στήριξης του υφάσματος πάνω στο κοντάρι - μπαμπού απαιτεί μια περίτεχνη κατασκευή, που, με τη σειρά της, διακοσμεί το σύνολο
7. Το σύνολο της κατασκευής του υπερβαίνει την όψη του
8. Φαίνεται από παντού και ξεχωρίζει.
9. Το λάβαρο παράγει ιδιότυπη μουσική - και ακουστική και οπτική - που παραπέμπει αλλού
Η αναδίπλωση του ανέμου και το κυμάτισμά του επάνω στο λάβαρο, καθώς η πορεία εξελίσσεται, ίσως είναι σπουδαιότερη από το περιεχόμενο του συνθήματος. Ο άνεμος το αναρριπίζει, το χαϊδεύει, το φιλά. Το λάβαρο, μέσω των χεριών, μεταφέρει τους κραδασμούς του Σύμπαντος στο Σώμα. Το πάλλει το αναρριγεί
10. Παραπέμπει: στους πολεμιστές Σαμουράι/ στους εξεγερμένους Ζιγκακούρεν / στις ταινίες του Κουροσάουα / σε κινέζικες και κορεάτικες πολεμικέςταινίες /στην Ιαπωνία και στην Ανατολή
11. Τα λάβαρα έλκουν την καταγωγή τους από πολεμιστές των άγριων βουνών και της υπαίθρου, ασκημένους πολεμιστές που κινούνται γρήγορασε σχηματισμούς πάνω σε άλογα. Κατά έναν περίεργο τρόπο τα λάβαρα καταφέρνουν να διασώζουν κάτι από τον καλπασμό των ατίθασων αλόγων και το αποδίδουν ακέραιο μέσα στα φαράγγια των δρόμων των πόλεων.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε ελεύθερα