Είμαστε στον δρόμο, ξημερώνουμε κι εμείς μαζί με την μέρα που έρχεται...

Μια γεμάτη αίθουσα, με νέο κόσμο, έτοιμο για δράση. Τον Δεκέμβρη σπάσαμε το κλουβί μας και βγήκαμε να πάρουμε ανάσα. Δεν γυρίζουμε πίσω. Όσο πολυτελές και να είναι το κλουβί αυτό, όσο και να λεπταίνει η οθόνη της τηλεόρασης στο σαλόνι, όσο και να γίνονται πιο φανταχτερά τα show reality, δεν γυρνάμε πίσω . Είμαστε το ηλιακό κύμα που χτυπάει στο κέντρο της ναρκωμένης Γης και αναπροσδιορίζει την μορφή και την λειτουργία της.
Ανακαλύψαμε την ελευθερία ξανά και την αλληλεγγύη. Δεν δημιουργούμε από σύμπτωση, δρούμε συλλογικά, βιωματικά, παλιρροιακά. Μέσα στην εκκωφαντική σιωπή της παθητικότητας, ακολουθούμε τον αντίλαλο της αμφισβήτησης, την μελωδία της διαφορετικότητας, τον παλμό της συμμετοχής. Εμείς μέσα στην αποκρουστική αποσύνθεση της συνειδητότητας, συνθέτουμε το νέο σκηνικό μιας παράστασης χωρίς θεατές. Είμαστε άνθρωποι της δράσης και δράττοντας θα προχωρήσουμε , δεν μας φτάνουν τα λόγια και δεν μας νοιάζουν τα χρήματα. Συναντιόμαστε και συζητάμε για την εύρεση χώρου. Ο χώρος δεν φτάνει να είναι εκατοντάδες τετραγωνικά. Πρέπει να είναι χιλιάδες, για να χωρέσει όλη αυτή την δημιουργία που έρχεται από το μέλλον γιατί, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Είμαστε στον δρόμο, ξημερώνουμε κι εμείς μαζί με την μέρα που έρχεται.